اعمال روز شانزدهم ماه مبارک رمضان

rate

اعمال روز شانزدهم ماه مبارک رمضان

2017/05/240 comments11453 views

دعاى روز شانزدهم ماه مبارک رمضان

اللَّهُمَّ وَفِّقْنِي فِيهِ لِمُوَافَقَةِ الْأَبْرَارِ وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مُرَافَقَةَ الْأَشْرَارِوَ آوِنِي فِيهِ بِرَحْمَتِكَ إِلَى (فِي) دَارِ الْقَرَارِ بِإِلَهِيَّتِكَ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ‏
اى خدا در اين روز مرا بر موافقت نيكان‏مردان فروتن خدا ترس را به من عطا فرما به حق امان بخشى خود عالم موفق بدار و از رفاقت اشرار جهان دور گردان و مرا در بهشت دار القرار به رحمتت منزل ده به حق الهيت و معبوديتت اى خداى عالميان.

حدیث یار

امام علي (ع):

هر كس براي آخرت حرص زند، آن را بدست آورد و هركس براي دنيا حرص زند، نابود مي شود.

غررالحكم و دررالكلم،ح 8441

شرايط استجابت دعا :

بلى، از براى «دعا كننده» آداب و شرايط چند است، كه بايد مراعات آنها را منظور داشته باشد تا فايده دعا را ببيند. و دعاى او مستجاب گردد. و نورانيّت دعا در نفس او پيدا شود.و از جمله شرايط، در اينجا چند شرط ذكر مى ‏كنيم:
اوّل آنكه: اوقات شريفه را از براى دعاى خود اختيار كند، مثل روز عرفه و ماه رمضان و روز جمعه و وقت سحر و شبهاى قدر و شبهاى جمعه و امثال اين‏ها.دوّم آنكه: حالتى را ملاحظه كند كه در آن حالت، استجابت دعا وارد شده، مثل حال آمدن باران و عقب نمازهاى واجب و ميان اذان و اقامه و وقت وزيدن بادها و در هنگامى كه روزه باشد.سوّم آنكه: با طهارت باشد، يعنى: وضو يا غسل داشته باشد.چهارم آنكه: رو به قبله باشد.پنجم آنكه: دستهاى خود را بلند كند به نحوى كه زير بغل او نمايان باشد، همچنان كه گدايان، دست خود را به جانب اغنيا دراز مى‏كنند.و از حضرت پيغمبر - صلّى اللّه عليه و آله - مروى است كه: «هيچ بنده‏اى دست خود را به جانب خداوند جبّار دراز نمى‏كند مگر اينكه خدا شرم مى‏كند كه دست او را تهى برگرداند تا فضل و رحمت خود را در آن جاى ندهد». پس چون دست خود را فرود مى‏آوريد بر سر و روى خود بكشيد.ششم آنكه: آواز خود را پست كند و ميان جهر و اخفات دعا گويد، نه چندان آهسته باشد و نه بسيار بلند.مروى است كه: «چون مردمان به خدمت حضرت پيغمبر - صلّى اللّه عليه و آله - آمدند تا به نزديك مدينه رسيدند تكبير گفتند و صداى خود را به تكبير بلند كردند، حضرت فرمود: اى مردمان آن كسى را كه مى‏خوانيد كر نيست و دور نيست بلكه در پيش گردنهاى شما است». هفتم آنكه: در دعا كردن، متوجّه سجع و قافيه نشود و سخن پردازى نكند، كه اين طريقه منافى خضوع و تضرّع است.هشتم آنكه: تضرّع و زارى كند و با خضوع و خوف و خشيت و هيبت باشد.در اخبار رسيده است كه: «چون خدا بنده را دوست دارد او را مبتلا مى‏سازد تا تضرّع و زارى او را بشنود». نهم آنكه: جزم داشته باشد به اينكه دعاى او اجابت مى‏شود. و يقين داشته باشد كه ردّ نخواهد شد.از حضرت امام جعفر صادق - عليه السّلام - مروى است كه: «چون دعا كنى بايد چنان گمان كنى كه حاجت تو بر در ايستاده است و داخل مى‏شود». دهم اينكه: اصرار بر دعا كند و الحاح نمايد. و لا اقل سه مرتبه آن را تكرار كند.يازدهم آنكه: قبل از دعا، ذكر خدا كند. و ثنا و ستايش او گويد. و تمجيد و تعظيم او كند. و صلوات بر پيغمبر و آل او فرستد.دوازدهم آنكه: ابتدا اقرار به گناهكارى و عدم سزاوارى خود نمايد.سيزدهم آنكه: توبه كند و از گناهان خود پشيمان شود. و اگر مظلمه بر گردن او باشد ادا كند، يا عزم به ادا كردن آن نمايد. و اگر متمكّن از اداى آن نباشد توفيق آن را از خدا طلبد.چهاردهم آنكه: به تمام همّت خود رو به خدا آورد. و از هر چه غير اوست قطع اميد نمايد.پانزدهم آنكه: لباس و مكان و غذاى او از حلال باشد. (و اين نيز از جمله شرايط عمده است).شانزدهم آنكه: حاجت خود را «بخصوصه» نام برد.هفدهم آنكه: چون دعا كند تخصيص به خود ندهد، بلكه ديگران را در دعاى خود شريك سازد. هيجدهم آنكه: گريه كند. (و اين نيز از شرايط عظيمه و آداب معتمده است).نوزدهم آنكه: دعا را تأخير نيندازد تا وقت حاجت، بلكه پيش از احتياج دعا كند. همچنان كه وارد است كه: «در حال نعمت و آسانى با خدا آشنايى كنيد تا در وقت محنت و دشوارى خدا با شما آشنايى كند». بيستم آنكه: - همچنان كه مذكور شد - در حاجت خود، اعتماد به غير خدا نكند، و اميد بجز او نداشته باشد.

برگرفته از كتاب معراج السعاده
تاليف ملا احمد نراقي(ره)

نماز شب هفدهم ماه مبارك رمضان :

دو ركعت، در ركعت اول حمد و هر سوره كه خواهد و در ركعت دوم حمد و صد مرتبه توحيد، و بعد از
سلام صد مرتبه لا اله الا الله

ترجمه ایه 1 الی 22 سوره مبارکه البروج

به نام خداوند بخشنده مهربان‏

سوگند به آسمانى كه داراى برجهاست‏.
و سوگند به روز موعود.
و سوگند به گواه و مورد گواهى‏.
مرگ بر آتش افروزان گودال پر آتش‏.
آتشى داراى هيزم‏.
آنگاه كه آنان بر كناره آن نشسته بودند.
و آنان بر آنچه در حق مؤمنان مى ‏كردند، گواه بودند.
و به آنان كينه نورزيدند، مگر از آن روى كه به خداوند پيروزمند ستوده ايمان مى‏ ورزيدند.
همان كه فرمانروايى آسمانها و زمين او راست‏، و خداوند بر همه چيز گواه است‏.
كسانى كه مردان مؤمن و زنان مؤمن را آزار دادند و سپس توبه نكردند، براى آنان عذاب جهنم مهيا است و عذاب آتش در پيش دارند.
بيگمان كسانى كه ايمان آورده‏اند و كارهاى شايسته كرده‏اند، ايشان راست بوستانهايى كه جويباران از فرو دست آن جارى است‏؛ اين رستگارى بزرگ است‏.
بيگمان سختگيرى پروردگارت‏، سهمگين است‏.
اوست كه آفرينش را آغاز كرده است و باز مى ‏گرداند.
و اوست آمرزگار دوستدار.
صاحب ارجمند عرش‏.
كردگار خواسته خويش‏.
آيا داستان سپاهيان به تو رسيده است‏؟
فرعون و قوم ثمود.
آرى كافران در انكارند.
و خداوند بر فراز ايشان چيره است‏.
حق اين است كه آن قرآن مجيد است‏.
در لوحى محفوظ.