جلسه شصت و هشتم تفسیر قرآن کریم (1403/09/08)

rate

جلسه شصت و هشتم تفسیر قرآن کریم (1403/09/08)

۱۴۰۳/۱۱/۰۶0 دیدگاه96 مشاهده

به نام خالق یکتا
جلسه 68: پنج شنبه 08/09/1403
تفسیر سوره مبارکه همزه
نکته اول: قرآن کریم دارای 114 سوره است که فقط دو تا از سوره ها با ویل شروع می شود.
سوره مطففین: کسانی که به مال مردم لطمه می زنند.
سوره همزه: کسانی که به آبروی مردم لطمه می زنند.
وَیل: یعنی وای بر تو
هَمَزَه: یعنی کسی که عیب مردم را رو در روی او می گوید؛ یعنی عادت دارد عیب دیگران را بر ملا سازد.
لُمَزَه: یعنی کسی که پشت سر دیگران غیبت کرده و عیب آنها را می گوید.
آیه اول: وای برکسانی که آدم ها را خرد می کنند و آنها را می شکنند (یکی از روبرو و دیگری پشت سر) و هر دو آنها بد است.
فقط پیامبران و امامان معصومند و گناه و عیبی ندارند.
بعضی از رنج دیگران خوشحال هستند.
رنج بر دو نوع است:
رنج جسمی: بعضی ها مریض هستند؛ مثل لگد زدن به دیگران یا سیلی زدن به دیگران.
رنج روحی: بعضی ها دوست دارند که به دیگران طعنه بزنند.
در حدیثی آمده است که: مثل مگس نباشید، مگس همیشه بر روی کثافات می نشیند (یعنی همیشه عیوب دیگران را می بینند)، مثل زنبور باشید که همیشه بر روی گل می نشیند (خوبی ها را می بیند.)
همیشه عیوب دیگران را به طور پنهانی به آنها اطلاع دهید.
در راه با استادم (جناب حجت السلام و المسلمین قرائتی) از جایی عبور می کردیم. حدیثی از امیر المؤمنین علیه السلام بر روی دیوار نوشته شده بود:
«مؤمن آیینه مؤمن است.»
استادم گفت: وقتی این حدیث را دیدم، به خانه رفتم و مقابل آیینه ایستادم، دیدم در آیینه عیب های من مشخص هست، ولی آن را آهسته و بی سر و صدا به من گفت و در روبروی من عیوبم را نشان داد، نه پشت سر من.
در شعری آمده است:
دوست دارم که دوست، عیب مرا هم چون آیینه روبرو گوید نه چنان شانه با هزار زبان پشت سر رفته مو به مو گوید
دلیل دیگر اینکه چرا آیینه عیب را می گوید؛ چون صاف است و مؤمن نه از روی غرض بلکه از روی ثواب و با محبت عیب مؤمن دیگر را به او می گوید.
اگر آیینه خاک بگیرد، دیگر تصویر شفافی ندارد و انسان هم همین گونه است.
غیبت یعنی چه؟
غیبت یعنی اینکه عیب دیگران را پشت سر او بگویند؛ یعنی عیب دارد، ولی من نباید بگویم.
تهمت یعنی چه؟
تهمت یعنی اینکه کسی عیبی ندارد و ما یک چیزی را به او نسبت می دهیم.
یکی از عواملی که انسان را می شکند، پول و مال است.
پول ها را جمع کرده و می شمارد که چقدر پول و مال و مغازه و ... دارد.
اگر تربیت شده باشد، پول ها را در راه حلال خرج می کند و اگر تربیت نشده باشد، فکر می کند که مالش می تواند او را جاودان کند.
خیال می کند این پول ها عمر او را جاودان می کند و فکر می کند اگر کسی پول فراوان داشته باشد نمی میرد.
در حدیث داریم کسی که می میرد، جز یک کفن از مالش نمی تواند با خود ببرد.
آیه دوم: کسی که مال جمع می کند و می شمارد. (عَدَّدَهُ )
آیه سوم: خیال می کند که پول او را مانگار می کند. (کَلَّا) یعنی اشتباه می کند.
لَیُنبَذَنَّ: اگر چیز کثیفی را، داخل سطل زباله بیندازند، در عربی به آن «نَبَذَ» می گویند.
آیه چهارم: حتما خداوند کسی که آبروی دیگران را می برد، او را در حطمه (در جهنم که با آتش انسان را می شکند) می اندازد.
آیه پنجم: و تو چه می دانی حطمه چیست.
«حُطَمَه» محل شکستن آدم های مغرور و کسی که آبروی دیگری را برده است، می باشد.
آیه ششم: آتش برافروخته الهی است.
المُوقَدَه (شعله ور) و دل ها را می سوزاند؛ چون آنها هم دلهایی را سوزانده اند.
آیه هفتم: آتشی که از دلها سر می زند.
الأفئِدَه (دلها)
آیه هشتم: از آتش خدا نمی توان فرار کرد؛ چون زندان خداوند دیوارهای بلند دارد و راه فراری نیست.
مُؤصَدَه (بسته)
نام رئیس جهنم چیست؟ نام او مالک است.
عَمَدٍ (ستون ها) و مُمَدَّدَه (کشیده شده تا بالا)
آیه نهم: زندان خداوند میله های بلند دارد و زندانی ها نرده های بلند که از آتش است را می گیرند تا از آن فرار کنند، ولی نمی توانند.
در حدیث داریم که خواستگاری را پنهانی انجام دهید و عروسی را آشکارا؛ چون شاید به دلیلی، خواستگاری به خاطر عیب دختر و یا پسر و یا به هر دلیلی به هم بخورد و خدا می خواهد که عیب ها پوشانده شود، ولی در عروسی مشکلی نیست و می توان آن را آشکارا برگزار کرد.
در حدیث دیگری آمده که حتی غسال (مرده شور) هم اگر ایرادی در جسم میت دید، باید با یک پارچه روی آن را بپوشاند تا عیب آن میت مشخص نشده و آبروی میت حفظ شود.