قرآن و شب قدر

rate

قرآن و شب قدر

۱۳۹۶/۰۳/۲۰0 دیدگاه6805 مشاهده

در برخی از احادیث آمده است كه راوی به امام جعفر صادق علیه السلام می‌ گوید:
درباره شب قدر، به من اطلاعاتی بدهید! آیا این شب، فقط در روزگاران گذشته مثلا روزگار حیات پیامبر صلی الله علیه و آله بوده است و اكنون دیگر نیست، یا این كه شب قدر، در هر سال، هست؟ امام می‌ فرماید: "لو رفعت لیلة القدر، لرفع القرآن" – اگر شب قدر را بردارند، قرآن را نیز بر می‌ دارند.(1)

علی و شب قدر
امام علی علیه السلام در حدیثی كه برخی از مقامات خویش را برای حارث همدانی یاد می‌ كند، می‌ گوید: "مرا در شب قدر، همه ساله، نیرویی افزون رسد. و این در فرزندانم كه نگهبانان دینند، چنان آمدن شب و روز، تا قیامت باقی است." (2) امام صادق علیه السلام – به نقل از پدر خویش – گوید:

هنگامی، علی علیه السلام، سوره "انا انزلناه" را می‌خواند، كه فرزندانش، حسن و حسین، در نزد او بودند. حسین به پدرش عرض كرد: ای پدر، وقتی تو این سوره را می‌ خوانی، شیرینی و حلاوت دیگری از آن حس می‌ شود؟
حضرت علی علیه السلام فرمود: ای فرزند پیامبر و ای فرزند من! من از این سوره چیزی می‌ دانم كه تو (اكنون) نمی‌دانی. چون این سوره فرود آمد، جد تو پیامبر صلی الله علیه و آله مرا خواست. وقتی نزد او رفتم، سوره را خواند، آنگاه دست خویش را به روی شانه راست من نهاد و فرمود: ای برادر و وصی من، و ای ولی امت من پس از من، و ای جنگنده بی امان با دشمنان من … این سوره، پس از من، از آن تو است، و پس از تو، از آن دو فرزند تو است. جبرئیل – كه در میان فرشتگان او برادر من است – حوادث یك سال امت مرا (در شب قدر) به من خبر می‌ دهد. پس از من این اخبار را به تو خواهد داد. "و لها نور ساطع، فی قلبك و قلوب اوصیائك الی مطلع فجر القائم" – و این سوره، در قلب تو، و در قلب اوصیای تو، همواره، نوری تابناك خواهد افشاند، تا به هنگام طلوع سپیده دمان ظهور قائم.(3)

لیله مباركه
شب قدر، در قرآن كریم، علاوه بر سوره "قدر"، در سوره "دخان" نیز مطرح گشته است. در آیات آغاز این سوره، از نزول قرآن در شب قدر، و تعیین امور بر طبق حكمت، سخن رفته است:

"انا انزلناه فی لیلة مباركه، انا كنا منذرین. فیها یفرق كل امر حكیم. امرا" من عندنا، انا كنا مرسلین."(4)
- ما قرآن را، در شبی با بركت و خجسته (شب قدر)، فرو فرستادیم، تا خلق را بیاگاهانیم و هشدار دهیم.
در این شب، هر كاری، بر طبق حكمت، فیصله می‌ یابد، و تعیین می‌ گردد. این همه به فرمان ماست، كه فرشتگان را فرو می‌ فرستیم.
در این آیات نیز، سخن از شب قدر و شب تقدیر و بركت است، و سخن از نزول قرآن است، و فرود آمدن فرشتگان به امر خدا: در این لیله مباركه، قرآن را فرستادیم. در این شب، هر امری، بر طبق حكمت، فیصله می‌ یابد، و جدا جدا تقدیر و تعیین می‌ شود.
در این آیه نیز، فعل به صورت مستقبل (یفرق) ادا شده است، و دلالت بر استمرار دارد، می‌ فهماند كه این تفریق و تحكیم امور، همواره در چنین شبی انجام می‌ پذیرد.
تنظیم امور، در طول زمانی، مستلزم اجمال و تفصیل است، یعنی: نخست همه امور را به طور كلی تعیین كنند، و سپس جزئیات آن را در جریان تحقق قرار دهند. فرض كنید: شما برنامه و مخارج یك ساله خود را، همراه كارها و وظایفی كه دارید، ابتدا در نظر می‌ گیرید و تعیین می‌ نمایید. سپس در طول سال، بر طبق آن برنامه تعیین شده، به طور دقیق و منظم، عمل می‌ كنید. این حقیقت كه لازمه طبیعی نظم و تنظیم است، و مربوط است به "تفریق" امور، یعنی: فیصله دهی و جدا نهی یك یك امور و مسائل، در حدیثی یاد شده است. در این حدیث، امام صادق علیه السلام می‌ فرماید:
قال: "فیها یفرق كل امر حكیم" فكیف یكون حكیما، الا ما فرق … (5)
خداوند فرموده است: "در این شب، هر كاری استوار و با حكمت، معین می‌ شود". و چگونه چیزی، استوار و با حكمت تواند بود، مگر آنچه به طور مشخص، برنامه‌ریزی و تعیین شده باشد؟
بنابراین، جریان یافتن استوار و منظم امور گوناگون در عالم، با این همه ژرفی و پهناوری، با میلیاردها میلیارد اجزا و افراد، و با میلیاردها میلیارد قانون و ناموس چنین است كه نخست در برنامه‌ ای دقیق، و تقدیر حكیمانه مقرر می‌ گردد، و سپس در ارتباط با خلیفه خدا در زمین (یعنی: مجری و ناظر اجرا)، به مرحله تحقق می‌ رسد. و بدینگونه، این آیات همه دلالت دارد بر استمرار وجود "حجت خدا" در زمین. و اكنون، حجت خدا در زمین، و واسطه فیض، و ولی مطلق، و به تعبیر شیخ بهاء الدین عاملی: "صاحب اسرار خدایی در این جهان"(6)، امام موعود، قطب دوران، روح جهان، حقیقت زمان، و عدل قرآن، حضرت حجت بن الحسن المهدی است، صلوات الله و سلامه علیه. و او خود، صاحب شب قدر است، و آستان اعلای او، محل فرود آمدن روح و فرشتگان است در شب قدر. در حدیث است كه:
مردمان، در شب قدر، در حال نمازند و دعا و مسئلت كردن از درگاه خدا و صاحب این امر، سرگرم است به كار فرشتگانی كه نزد او فرود می‌ آیند و مقدرات و امور و پرونده حوادث سال را پیش او می‌ آورند … (7)

منابع:
1- نورالثقلین، ج 5، ص 621.
2- بشارة المصطفی لشیعه المرتضی، ص 4 چاپ دوم نجف.
3- البرهان، ج 4، ص 487.
4- سوره دخان، آیه 3- 5.
5- تفسیر "البرهان"، ج 4، ص 487.
6- در قصیده معروف او: "وسیله الفوز و الامان فی مدج صاحب الزمان"، در این بیت:
امام الوری، طود النهی، منبع الهدی و صاحب "سر الله" فی هذه الدار.29بیت، از این قصیده بلند و زیبا، با ترجمه، در "ادبیات و تعهد درسلام" آورده شده است، صفحات 340 – 348.
7 "نورالثقلین"، ج 5، ص 641.(تبیان محمدرضا حكیمی )