باسمه تعالی
عدم ارتباط و تعامل مناسب پدر و مادر در دوره نوجوانی موجب انحرافات اخلاقی و انحرافات دینی نوجوان خواهد شد.
مدیریت و توانمندی حل مسئله توسط پدر و مادر و آموزش آن به فرزندان ، موجب افزایش تاب آوری فرزندان در سختی ها می شود ، بطوریکه به نوجوان کمک می کند تا بتواند در سختی های دوران نوجوانی و جوانی مدیریت بحران داشته باشد، یعنی دچار بحران های نا امیدی نشود .
اگر در خانواده روحیه توکل به خداوند و اهل بیت علیهم السّلام را بالا ببریم ، بچه ها یاد می گیرند خط قرمزها و قوانینی که در خانواده وجود دارد را رعایت کنند .
اگر والدین این خط قرمز ها را نسبت به فرزندان رعایت کنند ، فرزندان به لحاظ روحی و روانی آسیب کمتری می بینند .
شناخت دوره بلوغ که جلسه قبل هم نسبت به آن اشاره داشتیم از مهمترین عوامل کاهش مشکلات تربیتی نوجوان است ؛ در زمان بلوغ ، دائماً هورمون های رشدی ، جسمی ، جنسی و ذهنی در حال تغییر و دچار نوسان است که اگر والدین به شناخت در مورد نوجوان خود برسند ، مشکلات کمتری را در بسیاری از مسائل با نوجوان خواهند داشت .
دوره جوانی دوره به هم ریختگی و در هم پیچیدن روحیات است ، بنابراین با درک به این دوره میتوانیم نوجوان خود را در یک مسیر درست هدایت کنیم ، ازجمله ویژگی های دوره نوجوانی :1. تغییرات هورمونی 2. نیاز به عواطف بسیار 3. استقلال طلبی
4. عزت نفس کاذب (غرور) 5. اهل رقابت 6. تمایل به دیده شدن (خودنمایی) 7. پر انرژی بودن و بالا بودن قدرت عمل و ریسک 8. تمایل به تعلق پیدا کردن به دیگران
شناخت این نیازها و کمک به رفع این نیازها به تربیت صحیح و اصولی نوجوان کمک می کند ، برای مثال : شناخت اینکه فرزندمان درونگرا است یا برونگراست ، موضوع بسیار مهمی است ، چرا که نوجوان بر اساس دنیای درون و ذهن خودش مسائل را بررسی می کند و نسبت به آن واکنش نشان می دهد .
خط قرمز هایی که والدین باید نسبت به فرزندان رعایت کنند :
1. عدم منّت گذاشتن سر خدماتی که نسبت به فرزندانمان انجام می دهیم
2. عدم مقایسه کردن با دیگران که مقایسه نمودن ، عامل نابودی شخصیت نوجوان می گردد
3. عدم سرزنش کردن که سرزنش کردن ، عامل ایجاد تنش بسیار و کاهش عزت نفس نوجوان می گردد
4. عدم توجه به استقلال طلبی نوجوان که یکی از علت های ایجاد مشکل بین والدین و نوجوان است
موارد مهمی که والدین باید نسبت به فرزندان علی الخصوص نوجوانان باید رعایت کنند :
1. ایجاد ارتباط صمیمانه پدر و فرزندی و ایجاد ارتباط صمیمانه مادر و فرزندی
2. مشارکت دادن در گفتگو و نظر خواهی از نوجوان
3. شناخت و درک دوره سنی نوجوان
4. ارائه یک الگوی عملی مفید به فرزندان (بچه ها هر آنچه می بینند یاد میگیرند نه آنچه می شنوند)
5. مدارا کردن با نوجوان که به توصیه اهل بیت علیهم السّلام است
6. به رسمیت شناختن نوجوان و توجه به شخصیت او در برنامه سفر و مهمانی ها (دیده شدن نوجوان)
7. مشارکت دادن و سپردن مسئولیت هایی از جمله مدیریت اقتصادی
8. استفاده از نظرات نوجوان و مشورت با او در تصمیم گیری های خانواده
فراموش نکنیم که اگر ایجاد خاطره خوش از دینداری در خانواده توسط پدر و مادر برای فرزندان در دوره کودکی فراهم نگردد در دوران نوجوانی فرزندان ما دیندار نخواهند شد .
