شهید محمدعلی بارگاهی

۱۳۹۵/۰۸/۰۵0 دیدگاه1627 مشاهده

نام شهید : محمد علی بارگاهی
نام پدر : کرمعلی
محل تولد : شهر ری
تاریخ تولد : 1316/10/24
مدرک تحصیلی : دیپلم
وضعیت تأهل : متأهل - دارای 3 دختر و 2 پسر
تاریخ شهادت : 1372/6/13
نحوه شهادت : حمله شیمیایی
نشانی مزار: حرم حضرت عبدالعظیم علیه السلام
ارگان اعزام کننده : بسیج (جهاد)
یگان خدمتی : بسیج
آخرین مسئولیت درجبهه : مسئول تدارکات
درصد مجروحیت : شهید

زندگینامه شهید محمدعلی بارگاهی

شهید محمد علی بارگاهی در سال 1316 در شهر ری در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود و در دامان پاک مادری متدین و پدری معتقد به آنچه از اسلام آموخته بود تربیت یافت. پس از گذراندن تحصیلات و سربازی در یک شرکت مشغول بکار شد و فعالیتهای سیاسی اش را مخفیانه با برادران و دوستان قدیمی خود انجام میدادند گرفتن پیامهای امام در رساندن آنها به مردم و شرکت در جلسات مختلف قرآنی و ...
در سال 50 ازدواج کرد و بعد در به ثمر رساندن درخت انقلاب اسلامی کوشش فراوان نمود در راهپیمائی ها و تظاهرات و اعتصابها و چاپ و پخش اعلامیه های حضرت امام و سرنگونی رژیم طاغوت تلاش مستمر و پیگیری نمود .
بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و تشریف فرمایی حضرت امام در مقر کمیته استقبال از امام حضور یافت و آنچه بدست می آورد به کارخانجات و محیط های کارگری می بردند و به کارگرانی که در اثر اعتصاب کارخانجات بیکار بودند می رسانند تا شروع کار روزنامه (انقلاب اسلامی) ایشان با عده ای از خواهران و برادران دانشجو معتقد با حضور محمد منتظری در این روزنامه که گاه قلم می زدند تا اینکه به وضع روزنامه و افراد آنجا آشنا شدند و آنها را آنچنان که باید در خط امام ندیدند و خوشبختانه در همین زمان پایه و اساس جهاد سازندگی شکل گرفت و ایشان در جلسات آن حضور مستمری یافتند و از همان اوائل شروع کار در جهاد ایشان به دور افتاده ترین نقاط ایران یعنی در حاجی آباد یکی از روستاهای بندرعباس رفت و کار خود را شروع کرد و بعد از آن به شاگرد سیستان و بلوچستان و در کردستان و محروم ترین نقاط ایران می رفتند.
در هر جا که وارد می شدند این انقلاب را با نام امام خمینی به همه نقاط ایران می بردند و با کارهایی که در مسیر پیشبرد اهداف انقلاب بود با ساختن حمام، راه ، مدرسه، خانه بهداشت، کمک هایی در جهت بهبود کشاورزی به روستائیان میدادند و به این صورت انقلاب اسلامی را و نام امام را که برای مردم آنجا ناشناخته بود می شناساندند .
تا اینکه جنگ تحمیلی شروع شد و ایشان هم در جبهه و هم در جنگ جهاد حضور فعال داشتد .با وجود داشتن پنج فرزند هیچگاه از تلاش و فعالیت خود کم نکردند و دیگر کمتر در خانه حضور داشتند .بیشتر در مناطق جنگی بسر می بردند و در سال 64 شیمیایی شدند بطوری که وقتی به منزل آمدند صورت ایشان از سوختگی سیاه شده بود و تنفس برای ایشان خیلی مشکل بود و با وجود این به بیمارستان نمی رفتند و می گفتند که از من بدتر هم خیلی هست آنها باید در بیمارستان بستری شوند.
پس از بهبودی دوباره کارها و فعالیتهای خود را همچنان ادامه می دادند هم در جبهه و هم در جهاد مسئول تعاون جهاد بودند به خانواده های شهدا خیلی احترام می گذاشتند و کمک های زیادی هم می کردند و در جبهه هم همینطور تا اینکه در سال 70 در ناحیه سینه دردهایی ظاهر شد و در پی این دردها مداوا هم شروع شد و پس از ماهها درمان و مداوا دو دنده ایشان را در یک عمل جراحی برداشتند و بعد از چند ماه استخوان لگن ایشان شکست و بعد از مداوا و درمان با کشیدن درد بسیار زیاد ایشان هیچوقت از وضع خود شکایت نمی کرد و همیشه با آن حال که بسیار ضعیف و رنجور و از درد کشنده لگن و سینه هنوز رنج میبرد به همه ، حتی کسانیکه برای عیادت ایشان می آمدند روحیه میداد تا اینکه ایشان را برای مداوا به ژاپن بردند چون می گفتند که ژاپنی ها تجربه بیشتر در درمان بیماری شیمیایی دارند در آنجا آمپول هایی به ایشان دادند که بدن ایشان را در برابر بیماری مقاوم کند تا اینکه آمپول ها هم بعد از مدتی اثر خود را از دست دادند و بیماری پیشرفته شد و تمام وجود ایشان را گرفت و برای چندمین بار در بیمارستان بستری شدند و سپس در 13 شهریور سال 72 روح ایشان به ملکوت پر کشید و عمر دنیایی ایشان به پایان رسید .

روحش شاد و راهش پر رهرو باد

ساخت ضریح جدید حضرت عبدالعظیم علیه السلام