حوادث شب ولادت

rate

حوادث شب ولادت

۱۳۹۵/۰۹/۲۲0 دیدگاه4037 مشاهده

در روايات ما آمده است كه در شب ولادت آن حضرت‏ حوادث مهم و اتفاقات زيادى در اطراف جهان بوقوع پيوست كه ‏پيش از آن سابقه نداشت و يا اتفاق نيفتاده بود كه از جمله ان داستان اصحاب فيل ،که در قصيده معروف برده نيز آمده كه چند بيت آن چنين است:
يوم تفرس منه الفرس انهم قد انذروا بحلول البؤس و الفئم و بات ايوان كسرى و هو منصدع كشمل اصحاب كسرى غير ملتئم النار خامدة الانفاس من اسف عليه و النهر ساهى العين من سدم و ساء ساوه ان غاضت‏بحيرتها و رد واردها بالغيظ حين ظم كان بالنار ما بالماء من بلل حزنا و بالماء ما بالنار من ضرم
و شايد جامعترين حديث در اين باره حديثى است كه مرحوم صدوق‏«ره‏»در كتاب امالى بسند خود از امام صادق عليه السلام ‏روايت كرده و ترجمه ‏اش چنين است كه آن حضرت فرمود:
ابليس به آسمانها بالا مى‏رفت و چون حضرت عيسى‏«ع‏»بدنيا آمد از سه آسمان ممنوع شد و تا چهار آسمان بالا مى‏رفت،و هنگاميكه رسول خدا«ص‏»بدنيا آمد از همه آسمان هاى هفتگانه ‏ممنوع شد،و شياطين بوسيله پرتاب شدن ستارگان ممنوع‏ گرديدند،و قريش كه چنان ديدند گفتند:
قيامتى كه اهل كتاب مى ‏گفتند بر پا شده!
عمرو بن اميه كه از همه مردم آنزمان به علم كهانت و ستاره شناسى داناتر بود بدانها گفت:بنگريد اگر آن ستارگانى ‏است كه مردم بوسيله آنها راهنمائى مى‏ شوند و تابستان و زمستان‏ از روى آن معلوم گردد پس بدانيد كه قيامت‏ بر پا شده و مقدمه‏ نابودى هر چيز است و اگر غير از آنها است امر تازه‏ اى اتفاق‏ افتاده.
و همه بت ها در صبح آن شب به رو در افتاد و هيچ بتى درآنروز بر سر پا نبود،و ايوان كسرى در آن شب شكست‏ خورد و چهارده كنگره آن فرو ريخت.و درياچه ساوه خشك شد.و وادى سماوه پر از آب شد.
آتشكده ‏هاى فارس كه هزار سال بود خاموش نشده بود در آن شب خاموش گرديد.
و مؤبدان فارس در خواب ديدند شترانى سخت اسبان عربى‏ را يدك مى‏ كشند و از دجله عبور كرده و در بلاد آنها پراكنده ‏شدند،و طاق كسرى از وسط شكست‏ خورد و رود دجله در آن‏وارد شد.
و در آن شب نورى از سمت‏ حجاز بر آمد و همچنان بسمت‏ مشرق رفت تا بدانجا رسيد،فرداى آن شب تخت هر پادشاه ى‏سرنگون گرديد و خود آنها گنگ گشتند كه در آنروز سخن‏ نمى‏گفتند.
دانش كاهنان ربوده شد و سحر جادوگران باطل گرديد،وهر كاهنى كه بود از تماس با همزاد شيطانى خود ممنوع گرديد وميان آنها جدائى افتاد.
آمنه گفت:بخدا فرزندم كه بر زمين قرار گرفت دست هاى‏ خود را بر زمين گذارد و سر بسوى آسمان بلند كرد و بدان‏ نگريست،و نورى از من تابش كرد و در آن نور شنيدم گوينده‏ اى‏ مى ‏گفت:تو آقاى مردم را زادى او را محمد نام بگذار.
آنگاه او را بنزد عبد المطلب بردند و آنچه را مادرش آمنه گفته ‏بود به عبد المطلب گزارش دادند،عبد المطلب او را در دامن‏ گذارده گفت:
الحمد لله الذى اعطانى هذا الغلام الطيب الاردان قد ساد فى المهد على الغلما
ستايش خدائى را كه بمن عطا فرمود اين فرزند پاك و خوشبو را كه در گهواره بر همه پسران آقا است.
آنگاه او را به اركان كعبه تعويذ كرد. (1) و در باره او اشعارى ‏سرود.
و ابليس در آن شب ياران خود را فرياد زد(و آنها را بيارى‏ طلبيد)و چون اطرافش جمع شدند بدو گفتند:اى سرور چه چيزتو را بهراس و وحشت افكنده؟گفت:واى بر شما از سر شب تابحال اوضاع آسمان و زمين را دگرگون مى ‏بينم و بطور قطع درروى زمين اتفاق تازه و بزرگى رخ داده كه از زمان ولادت عيسى‏ بن مريم تاكنون سابقه نداشته،اينك بگرديد و به بينيد اين اتفاق‏ چيست؟
آنها پراكنده شدند و برگشتند و اظهار داشتند:ما كه تازه ‏اى‏ نديديم.
ابليس گفت:اين كار شخص من است آنگاه در دنيا به جستجو پرداخت تا به حرم-مكه-رسيد،و مشاهده كرد فرشتگان اطراف آنرا گرفته ‏اند،خواست وارد حرم شود كه فرشتگان بر اوبانگ زده مانع ورود او شدند،به سمت غار حرى رفت و چون ‏گنجشكى گرديد و خواست در آيد كه جبرئيل بر او نهيب زد:
-برو اى دور شده از رحمت‏ حق! ابليس گفت:اى جبرئيل‏ از تو سؤالى دارم؟
گفت:بگو،پرسيد:از ديشب تاكنون چه تازه‏اى در زمين رخ‏داده؟
پاسخداد:محمد-صلى الله عليه و آله-بدنيا آمده.
شيطان پرسيد:مرا در او بهره‏ اى هست؟گفت:نه.
پرسيد:در امت او چطور؟
گفت:آرى.ابليس كه اين سخن را شنيد گفت:خوشنود و راضيم.
و در حديث ديگرى كه در كتاب كمال الدين نقل كرد ه‏چنين است كه در شهر مكه شخصى يهودى سكونت داشت و نامش يوسف بود،وى هنگامى كه ستارگان را در حركت و جنبش مشاهده كرد با خود گفت:اين تحولات آسمانى بخاطر ولادت همان پيغمبرى است كه در كتاب هاى ما ذكر شده كه ‏چون بدنيا آيد شياطين رانده شوند و از رفتن به آسمانها ممنوع ‏گردند. و چون صبح شد بمجلسى كه چند تن از قريش در آن بودندآمد و بدانها گفت:آيا دوش در ميان شما مولودى بدنيا آمده؟
گفتند:نه.
گفت:سوگند به تورات كه وى بدنيا آمده و آخرين پيمبران‏ است و اگر اينجا متولد نشده حتما در فلسطين متولد گشته است.
اين گفتگو گذشت و چون قريشيان متفرق شدند و بخانه‏ هاى‏ خود رفتند داستان گفتگوى با آن يهودى را با زنان و خاندان خودبازگو كردند و آنها گفتند:آرى ديشب در خانه عبد الله بن‏ عبدالمطلب پسرى متولد شده.
اين خبر را بگوش يوسف يهودى رساندند،وى پرسيد:آيا اين‏ مولود پيش از آنكه من از شما پرسش كردم بدنيا آمده يا بعد ازآن؟گفتند:پيش از آن!گفت:آن مولود را بمن نشان دهيد.
قريشيان او را به درب خانه آمنه آوردند و بدو گفتند:فرزندخود را بياور تا اين يهودى او را به‏بيند،و چون مولود را آوردند و يوسف يهودى او را ديدار كرد جامه از شانه مولود كنار زد وچشمش به خال سياه و درشتى كه روى شانه وى بود بيفتاد دراين وقت قرشيان مشاهده كردند كه حالت غش بر آن مرد يهودى‏ عارض شد و بزمين افتاد قرشيان تعجب كرده و خنديدند.
يهودى برخاست و گفت:آيا مى‏ خنديد؟بايد بدانيد كه اين پيغمبر پيغمبر شمشير است كه شمشير در ميان شما می ‏نهد...
قرشيان متفرق شده و گفتار يهودى را براى يكديگر تعريف ‏مى ‏كردند.
و در حديثى كه مرحوم كلينى شبيه به روايت‏ بالا از مردى ازاهل كتاب نقل كرده آنمرد كتابى به قرشيان كه وليد بن مغيرة وعتبة بن ربيعه و ديگران در ميانشان بود رو كرده و گفت:نبوت ‏از خاندان بنى اسرائيل خارج شد و بخدا اين مولود همان كسى‏ است كه آنها را پراكنده و نابود سازد!
قريش كه اين سخن را شنيدند خوشحال شدند،مرد كتابى‏ كه ديد آنها خوشنود شدند بديشان گفت:خورسند شديد! بخدا سوگند اين مولود چنان سطوت و تسلطى بر شما پيدا كند كه ‏زبان زد مردم شرق و غرب گردد.
ابو سفيان از روى تمسخر گفت:او بمردم شهر خود تسلط مى ‏يابد!
و نظير آنچه در روايات ما آمده برخى از اين حوادث درروايات اهل سنت نيز ذكر شده اما در بسيارى از آنها اين حواد ث‏قبل از بعثت رسول خدا«ص‏»ذكر شده نه مقارن ولادت.
مانند رواياتى كه در سيره ابن هشام و تاريخ‏ طبرى و جاهاى ديگر است و در صحيح بخارى نيز از ابن عباس روايت شده (2) و فخر رازى نيز در تفسير آيه شريفه «فمن يستمع ‏الآن يجد له شهابا رصدا» (3) در مورد منع شياطين از نفوذ در آسمانها و تيرهاى شهاب همين گفتار را داشته و اقوالى در اين باره نقل ‏كرده (4) و از ابى بن كعب نيز حديثى در اين مورد نقل كرده‏ اند كه ‏گفته است:
«لم يرم بنجم منذ رفع عيسى عليه السلام حتى بعث رسول‏ الله-صلى الله عليه و آله-» (5) و در اشعار بعضى از شاعران ‏عرب نيز قسمتى از اين حوادث در مورد مبعث آمده مانند اشعار زير كه از شاعرى بنام قيروانى نقل شده كه مى‏ گويد:
و صرح كسرى تداعى من قواعده و انفاض منكسر الاوداج ذاميل‏و نار فارس لم توقد و ما خمدت مذالف عام و نهر القوم لم يسل‏خرت لمبعثه الاوثان و انبعثت ثواقب الشهب ترمى الجن بالشعل

منابع:
1-يعنى او را بكنار خانه كعبه آورد و براى سلامتى و پناه او از شر شياطين و دشمنان،بدنش را به چهار گوشه كعبه ماليد.
2-صحيح البخارى ج 6 ص 73.
3-سوره جن آيه 9
4-مفاتيح الغيب ج 8 ص 241.5-بحار الانوار ج 15 ص 331 (سبطین)