صفاي باران در نهانخانه دل

2017/07/060 comments4246 views

نام و نام خانوادگی:

نويد منتظمي

پايي در پس به سرخي گونه هاي شرمگين از آن كه سرّ دل برملا شود و اذن دخول بي بها؛ و پايي در پيش به سبزي دستان كريمي چون صفاي باران. با خود زمزمه مي كنم؛ تا دست بگشايي و از روزن ميان ضريح به صندوق مرصع خيره شوي قفل نهانخانه دل به مفتاح غيب به نگاهي مفتوح گردد. و من با تو مي گويم اي دردانه. اي آن كه دهمين ماه تمام، شاه و امام، آن كه از زهر عدو درد و مرارت در كام، به نيكو صورتي رو در ري ات كرد تا من و اين همه زائر در كنارت همه فرخنده و پر جاه و لبالب ز تپش بال گشاييم ؛و من از تو چه بخواهم به جز آن آينه بي خط و صولت قدح روي خودت را و سپس نور يقين و جبهه پر خش و چين از سجده، بر خاك مذلت؛ بعد آن مهر علي و همه ابناء شريفش و دگر رفض حسد از دل و سينه سفتن آينه از غبار كينه وان دگر بودن ياران همه در سلم و سلامت همه در عزت و راحت و در آخر زهمه عهد مهم تر، ختم غيبت. به دعاي تو كه درياي صفايي و به همه درد دوايي. اي تو اي سيد ما عبد عظيم.