به نام خداوند بخشنده مهربان
خداوند رحمان،
قرآن را آموزش داد.
انسان را آفريد.
به او زبان آموخت.
خورشيد و ماه، حسابى معين دارند.
و گياه و درخت سجده می كنند.
و آسمان را برافراشت و معيار و ميزان مقرر داشت.
از بهر آنكه در ترازو از حد تجاوز مكنيد.
و وزن را دادگرانه به كار آوريد و در ترازو كمى و كاستى مياوريد.
و زمين را براى جهانيان پديد آورد.
در آن همهگونه ميوه و خرماى پوششدار هست.
و دانه برگدار و گياه خوشبو.
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار می كنيد؟
انسان را از گل خشك همچون سفال، آفريد.
و جن را از زبانه آتش پديد آورد.
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار می كنيد؟
پروردگار مشرقها و مغربها.
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار می كنيد؟
دو دريا را كه به هم میرسند درآميخت.
در ميان آنها برزخى است كه به همديگر تجاوز نكنند.
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار می كنيد؟
از آن دو، در و مرجان بيرون می آيد.
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار می كنيد؟
و او راست كشتيهاى بادبان برافراشته كه چون كوهها در دريا روانند.
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار می كنيد؟
هر كس كه بر روى آن زمين است فناپذير است.
و سرانجام ذات پروردگارت كه شكوهمند و گرامى است، باقى می ماند.
پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار می كنيد؟
|