دعاى روز شانزدهم ماه مبارک رمضان
اللَّهُمَّ وَفِّقْنِي فِيهِ لِمُوَافَقَةِ الْأَبْرَارِ وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مُرَافَقَةَ الْأَشْرَارِوَ آوِنِي فِيهِ بِرَحْمَتِكَ إِلَى (فِي) دَارِ الْقَرَارِ بِإِلَهِيَّتِكَ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ
اى خدا در اين روز مرا بر موافقت نيكانمردان فروتن خدا ترس را به من عطا فرما به حق امان بخشى خود عالم موفق بدار و از رفاقت اشرار جهان دور گردان و مرا در بهشت دار القرار به رحمتت منزل ده به حق الهيت و معبوديتت اى خداى عالميان.
|
|
حدیث یار
امام علي (ع):
هر كس براي آخرت حرص زند، آن را بدست آورد و هركس براي دنيا حرص زند، نابود مي شود.
غررالحكم و دررالكلم،ح 8441
|
|
شرايط استجابت دعا :
بلى، از براى «دعا كننده» آداب و شرايط چند است، كه بايد مراعات آنها را منظور داشته باشد تا فايده دعا را ببيند. و دعاى او مستجاب گردد. و نورانيّت دعا در نفس او پيدا شود.و از جمله شرايط، در اينجا چند شرط ذكر مى كنيم:
اوّل آنكه: اوقات شريفه را از براى دعاى خود اختيار كند، مثل روز عرفه و ماه رمضان و روز جمعه و وقت سحر و شبهاى قدر و شبهاى جمعه و امثال اينها.دوّم آنكه: حالتى را ملاحظه كند كه در آن حالت، استجابت دعا وارد شده، مثل حال آمدن باران و عقب نمازهاى واجب و ميان اذان و اقامه و وقت وزيدن بادها و در هنگامى كه روزه باشد.سوّم آنكه: با طهارت باشد، يعنى: وضو يا غسل داشته باشد.چهارم آنكه: رو به قبله باشد.پنجم آنكه: دستهاى خود را بلند كند به نحوى كه زير بغل او نمايان باشد، همچنان كه گدايان، دست خود را به جانب اغنيا دراز مىكنند.و از حضرت پيغمبر - صلّى اللّه عليه و آله - مروى است كه: «هيچ بندهاى دست خود را به جانب خداوند جبّار دراز نمىكند مگر اينكه خدا شرم مىكند كه دست او را تهى برگرداند تا فضل و رحمت خود را در آن جاى ندهد». پس چون دست خود را فرود مىآوريد بر سر و روى خود بكشيد.ششم آنكه: آواز خود را پست كند و ميان جهر و اخفات دعا گويد، نه چندان آهسته باشد و نه بسيار بلند.مروى است كه: «چون مردمان به خدمت حضرت پيغمبر - صلّى اللّه عليه و آله - آمدند تا به نزديك مدينه رسيدند تكبير گفتند و صداى خود را به تكبير بلند كردند، حضرت فرمود: اى مردمان آن كسى را كه مىخوانيد كر نيست و دور نيست بلكه در پيش گردنهاى شما است». هفتم آنكه: در دعا كردن، متوجّه سجع و قافيه نشود و سخن پردازى نكند، كه اين طريقه منافى خضوع و تضرّع است.هشتم آنكه: تضرّع و زارى كند و با خضوع و خوف و خشيت و هيبت باشد.در اخبار رسيده است كه: «چون خدا بنده را دوست دارد او را مبتلا مىسازد تا تضرّع و زارى او را بشنود». نهم آنكه: جزم داشته باشد به اينكه دعاى او اجابت مىشود. و يقين داشته باشد كه ردّ نخواهد شد.از حضرت امام جعفر صادق - عليه السّلام - مروى است كه: «چون دعا كنى بايد چنان گمان كنى كه حاجت تو بر در ايستاده است و داخل مىشود». دهم اينكه: اصرار بر دعا كند و الحاح نمايد. و لا اقل سه مرتبه آن را تكرار كند.يازدهم آنكه: قبل از دعا، ذكر خدا كند. و ثنا و ستايش او گويد. و تمجيد و تعظيم او كند. و صلوات بر پيغمبر و آل او فرستد.دوازدهم آنكه: ابتدا اقرار به گناهكارى و عدم سزاوارى خود نمايد.سيزدهم آنكه: توبه كند و از گناهان خود پشيمان شود. و اگر مظلمه بر گردن او باشد ادا كند، يا عزم به ادا كردن آن نمايد. و اگر متمكّن از اداى آن نباشد توفيق آن را از خدا طلبد.چهاردهم آنكه: به تمام همّت خود رو به خدا آورد. و از هر چه غير اوست قطع اميد نمايد.پانزدهم آنكه: لباس و مكان و غذاى او از حلال باشد. (و اين نيز از جمله شرايط عمده است).شانزدهم آنكه: حاجت خود را «بخصوصه» نام برد.هفدهم آنكه: چون دعا كند تخصيص به خود ندهد، بلكه ديگران را در دعاى خود شريك سازد. هيجدهم آنكه: گريه كند. (و اين نيز از شرايط عظيمه و آداب معتمده است).نوزدهم آنكه: دعا را تأخير نيندازد تا وقت حاجت، بلكه پيش از احتياج دعا كند. همچنان كه وارد است كه: «در حال نعمت و آسانى با خدا آشنايى كنيد تا در وقت محنت و دشوارى خدا با شما آشنايى كند». بيستم آنكه: - همچنان كه مذكور شد - در حاجت خود، اعتماد به غير خدا نكند، و اميد بجز او نداشته باشد.
برگرفته از كتاب معراج السعاده
تاليف ملا احمد نراقي(ره)
|
|
نماز شب هفدهم ماه مبارك رمضان :
دو ركعت، در ركعت اول حمد و هر سوره كه خواهد و در ركعت دوم حمد و صد مرتبه توحيد، و بعد از
سلام صد مرتبه لا اله الا الله
|
| ترجمه ایه 1 الی 22 سوره مبارکه البروج |
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
سوگند به آسمانى كه داراى برجهاست.
و سوگند به روز موعود.
و سوگند به گواه و مورد گواهى.
مرگ بر آتش افروزان گودال پر آتش.
آتشى داراى هيزم.
آنگاه كه آنان بر كناره آن نشسته بودند.
و آنان بر آنچه در حق مؤمنان مى كردند، گواه بودند.
و به آنان كينه نورزيدند، مگر از آن روى كه به خداوند پيروزمند ستوده ايمان مى ورزيدند.
همان كه فرمانروايى آسمانها و زمين او راست، و خداوند بر همه چيز گواه است.
كسانى كه مردان مؤمن و زنان مؤمن را آزار دادند و سپس توبه نكردند، براى آنان عذاب جهنم مهيا است و عذاب آتش در پيش دارند.
بيگمان كسانى كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند، ايشان راست بوستانهايى كه جويباران از فرو دست آن جارى است؛ اين رستگارى بزرگ است.
بيگمان سختگيرى پروردگارت، سهمگين است.
اوست كه آفرينش را آغاز كرده است و باز مى گرداند.
و اوست آمرزگار دوستدار.
صاحب ارجمند عرش.
كردگار خواسته خويش.
آيا داستان سپاهيان به تو رسيده است؟
فرعون و قوم ثمود.
آرى كافران در انكارند.
و خداوند بر فراز ايشان چيره است.
حق اين است كه آن قرآن مجيد است.
در لوحى محفوظ.
|
