۶ ـ تَهوينُ المَصائبِ:
۲۲۹۸۶.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :إنّ اللّه َ بحِكمَتِهِ و جَلالِهِ جَعَلَ الرَّوحَ و الفَرَجَ في الرِّضا و اليَقينِ.۱
۲۲۹۸۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ في وَصيَّتِهِ لابنِهِ الحَسَنِ عليه السلام ـ ) : اِطرَحْ عَنكَ وارِداتِ الهُمومِ (الاُمورِ) بعَزائمِ الصَّبرِ و حُسنِ اليَقينِ.۲
۲۲۹۸۸.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ( ـ في المُناجاةِ ـ ) : أسألُكَ بكَرَمِكَ أن تَمُنَّ علَيَّ مِن عَطائكَ بِما تَقَرُّ بهِ عَيني... و مِن اليَقينِ بما تُهَوِّنُ بهِ علَيَّ مُصيباتِ الدُّنيا. و تَجلو بهِ عَن بَصيرَتي غَشَواتِ العَمى.۳
(انظر) الإنفاق : باب ۳۸۸۴.
۷ ـ الجَنَّةُ
۲۲۹۸۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :عَلَيكُم بِلُزومِ اليَقينِ وَ التَّقوى، فَإنَّهُما يُبلِغانِكُم جَنَّةَ المَأوى.۴
۲۲۹۹۰.عنه عليه السلام ( ـ فيما نُسِبَ إلَيهِ مِنَ الحِكَمِ ـ ) : لَقَد سَبَقَ إلى جَنّاتِ عَدنٍ أقوامٌ ما كانوا أكثَرَ النّاسِ صَلاةً و لا صِياما و لا حَجّا و لا اعتِمارا، و لكِن عَقِلوا عَنِ اللّه ِ أمرَهُ فَحَسُنَت طاعَتُهُم. و صَحَّ وَرَعُهُم. و كَمَلَ يَقينُهُم، فَفاقوا غَيرَهُم بِالحُظوَةِ وَ رفيعِ المَنزِلَةِ.۵
۶ ـ سبك شمردن مصيبت ها:
۲۲۹۸۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند از روى حكمت و جلال خود، آسايش و گشايش را در خشنودى و يقين قرار داد.
۲۲۹۸۷.امام على عليه السلام ( ـ در سفارش خود به فرزند بزرگوارش حسن عليه السلام ) فرمود : غم و اندوه هايى را كه به تو مى رسد، با نيروى شكيبايى و يقين نيكو از خود دور كن.
۲۲۹۸۸.امام زين العابدين عليه السلام ( ـ در مناجات ـ ) گفت : به كَرَم و بزرگواريت از تو مى خواهم كه از عطاى خود آن به من ارزانى دارى كه مايه شادمانى و روشنايى ديدگان من باشد... و از يقينْ آن به من عطا فرمايى كه به واسطه آن مصيبتهاى دنيا بر من آسان شود و پرده هاى كورى از ديده بصيرتم كنار رود.
۷ ـ بهشت:
۲۲۹۸۹.امام على عليه السلام :همواره با يقين و تقوا باشيد، چرا كه آن دو شما را به سراى بهشت مى رسانند.
۲۲۹۹۰.امام على عليه السلام ( ـ در حكمت هايى كه به او نسبت داده شده ـ ) : گروه هايى در راهيابى به بهشت پر طراوت، پيشى گرفتند كه نه نماز و نه روزه و نه حج و نه عمره شان از ديگران بيشتر بود، بلكه درباره امر خداوند انديشيدند و فرمانبرى شان نيكو، پارسايى شان درست و يقينشان كامل بود. از ديگران، در بهره بردن و ارتقاى جايگاه، گوى سبقت را ربودند.
1.كنز العمّال : ۷۳۳۳.
2.نهج البلاغة : الكتاب ۳۱.
3.بحار الأنوار : ۹۴/۱۴۵/۲۱.
4.غرر الحكم : ۶۱۶۳.
5.شرح نهج البلاغة : ۲۰ / ۲۷۰ / ۱۲۰.