۲۲۹۵۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :بَخَسَ مُروَّتَهُ مَن ضَعُفَ يَقينُهُ.^۱

۲۲۹۵۶.عنه عليه السلام :و اللّه ِ. لَقَدِ اعتَرَضَ الشَّكُّ. و دَخِلَ اليَقينُ. حتّى كأنَّ الّذي ضُمِنَ لَكُم قَد فُرِضَ علَيكُم. و كأنَّ الّذي قَد فُرِضَ علَيكُم قَد وُضِعَ عَنكُم!^۲

۴۱۹۴

مَن لا يَنفَعُهُ اليَقينُ

۲۲۹۵۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :ألاَ و إنّهُ مَن لا يَنفَعُهُ اليَقينُ يَضُرُّهُ الشَّكُّ. و مَن لا يَنفَعُهُ حاضِرُ لُبِّهِ و رَأيهِ فغائبُهُ عَنهُ أعجَزُ.^۳

۲۲۹۵۸.عنه عليه السلام :ألاَ و إنّهُ مَن لَم يَنفَعُهُ الحَقُّ ضَرَّهُ الباطِلُ، و مَن لَم يَستَقِمْ بهِ الهُدى جارَ بهِ الضَّلالُ.^۴

(انظر) الشكّ : باب ۲۰۶۳.
الحقّ : باب ۸۹۹.

۴۱۹۵

ثَمَراتُ اليَقينِ

۱ ـ الصَّبرُ:

۲۲۹۵۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الصَّبرُ أوّلُ لَوازِمِ الإيقانِ.^۵

۲۲۹۵۵.امام على عليه السلام :كسى كه يقينش سست شود، مروّتش ناقص گردد.

۲۲۹۵۶.امام على عليه السلام :به خدا سوگند كه شكّ عارض گشته و يقين از ميان رفته است، تا آنجا كه آنچه برايتان تضمين شده (روزى) گويى تحصيلش بر شما واجب گشته است و آنچه بر شما واجب شده (انجام فرايض)، انگار از دوش شما برداشته شده است.

۴۱۹۴

كسى كه يقين سودش ندهد

۲۲۹۵۷.امام على عليه السلام :بدانيد كه هر كس يقين سودش ندهد، شكّ زيانش رسانَد و هر كس خرد و انديشه خودش او را سود نبخشد، خرد و انديشه ديگران در سود بخشيدن به او ناتوانتر است.

۲۲۹۵۸.امام على عليه السلام :بدانيد كه هر كس حق سودش ندهد، باطلْ زيانش رساند و هر كه را هدايتْ به راه راستش نياورد، گمراهى از راه بِدَرش كند.

۴۱۹۵

ثمرات يقين

۱ ـ شكيبايى:

۲۲۹۵۹.امام على عليه السلام :شكيبايى، از نخستين لوازم يقين است.

1.تحف العقول : ۲۰۱.

2.نهج البلاغة : الخطبة ۱۱۴.

3.بحار الأنوار : ۷۷/۴۱۷/۳۹.

4.كنز العمّال : ۴۴۲۲۵.

5.غرر الحكم : ۱۶۱۶ ترجمة محمّد عليّ الأنصاريّ.