۲۲۵۶۱.عنه عليه السلام ( ـ في قَولِهِ تعالى: {Q} «و علَى اللّه ِ فلْيَتَوك ) : الزّارِعونَ.^۱

۲۲۵۶۲.عنه عليه السلام :إنّ قَوما مِن أصحابِ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله لَمّا نَزَلَت : «و مَن يَتَّقِ اللّه َ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجا و يَرْزُقْهُ مِن حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ» أغلَقوا الأبوابَ و أقبَلوا علَى العِبادَةِ و قالوا : قد كُفِينا. فبَلَغَ ذلكَ النَّبيَّ صلى الله عليه و آله فأرسَلَ إلَيهِم فقالَ : ما حَمَلَكُم على ما صَنَعتُم؟ قالوا : يا رسولَ اللّه ِ ! تُكُفِّلَ لَنا بأرزاقِنا فأقبَلنا علَى العِبادَةِ. فقالَ : إنّهُ مَن فَعَلَ ذلكَ لَم يُستَجَبْ لَهُ، علَيكُم بِالطَّلَبِ.^۲

(انظر) الرزق : باب ۱۴۸۱.

۴۱۲۶

الاِنقِطاعُ إلَى اللّه ِ

الكتاب :

وَ اذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَ تَبَتَّلْ إِليَْهِ تَبْتِيلاً * رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلاً».^۳

۲۲۵۶۱.امام صادق عليه السلام ( ـ درباره آيه «و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكّل كنن ) فرمود : [مراد از مؤمنان ]كشاورزانند.

۲۲۵۶۲.امام صادق عليه السلام :وقتى آيه «و هركه از خدا پروا كند خداوند براى او راه خروجى قرار مى دهد و از جايى كه گمان نمى برد روزيش مى دهد» نازل شد، عدّه اى از اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله درها را به روى خود بستند و به عبادت پرداختند و گفتند: [روزى ]ما را ضمانت كردند. اين خبر به گوش پيامبر صلى الله عليه و آله رسيد. حضرت در پى آنان فرستاد و فرمود: چه چيز شما را وا داشت كه چنين بكنيد؟ عرض كردند: اى رسول خدا! روزى ما تضمين شده. از اين رو به عبادت روى آورده ايم. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: بدانيد كه هر كس چنين كند، دعايش مستجاب نمى شود. دنبال كسب و كار برويد.

۴۱۲۶

روى آوردن به خدا

قرآن:

«و نام پروردگار خود را ياد كن و تنها به او بپرداز. پروردگار خاور و باختر، خدايى جز او نيست، پس او را كارساز خويش اختيار كن».

1.تفسير العيّاشي : ۲/۲۲۲/ ۶.

2.الكافي : ۵/۸۴/۵.

3.المزّمّل : ۸. ۹.