۲۱۳۰۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :ما عَذَّبَ اللّه ُ اُمّةً إلاّ عِندَ استِهانَتِهِم بِحُقوقِ فُقَراءِ إخوانِهِم.^۱

۲۱۳۰۴.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :مَن تَكلَّمَ في اللّه ِ هَلَكَ. و مَن طَلَبَ الرِّئاسَةَ هَلَكَ، و مَن دَخَلَهُ العُجبُ هَلَكَ.^۲

۲۱۳۰۵.عنه عليه السلام :ثَلاثٌ مُوبِقاتٌ : نَكثُ الصَّفقَةِ. وَ تركُ السُّنَّةِ. و فِراقُ الجَماعَةِ.^۳

(انظر) العُجب : باب ۲۴۷۶. الرئاسة : باب ۱۳۹۸.
الرحمة : باب ۱۴۵۹.
المال : باب ۳۶۹۶.

۳۹۶۰

حُرمَةُ إلقاءِ النَّفسِ فِي التَّهلُكةِ

الكتاب :

وَ أَنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللّه ِ وَ لاَ تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ».^۴

الحديث :

۲۱۳۰۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ في وصيَّتِهِ لابنِهِ الحَسَنِ عليه السلام ـ ) : و اعلَمْ يا بُنَيَّ... أنّكَ طَريدُ المَوتِ الّذي لا يَنجو مِنهُ هارِبُهُ... فكُنْ مِنهُ على حَذَرِ أن يُدرِكَكَ و أنتَ على حالٍ سَيِّئَةٍ. قَد كُنتَ تُحَدِّثُ نَفسَكَ مِنها بِالتَّوبَةِ. فيَحُولَ بَينَكَ و بَينَ ذلكَ. فإذا أنتَ قَد أهلَكتَ نَفسَكَ.^۵

۲۱۳۰۳.امام صادق عليه السلام :خداوند هيچ امّتى را عذاب نكرد، مگر آنگاه كه به حقوق برادران تهي دست خود بى اعتنايى كردند.

۲۱۳۰۴.امام كاظم عليه السلام :هر كه درباره [ذات ]خدا سخن گويد نابود شود، هر كه رياست طلب باشد نابود شود و هركه خودپسندى به او راه يابد نابود شود.

۲۱۳۰۵.امام كاظم عليه السلام :سه چيز مُهلك است: پيمان شكنى، رها كردن سنّت [پيامبر] و جدا شدن از جماعت [مسلمانان].

۳۹۶۰

حرمت به نابودى افكندن خود

قرآن:

«و در راه خدا انفاق كنيد و خويشتن را با دستان خود به نابودى نيفكنيد و نيكى كنيد كه خداوند نيكوكاران را دوست دارد».

حديث :

۲۱۳۰۶.امام على عليه السلام ( ـ در سفارش به فرزند بزرگوار خود حسن عليه السلام ـ ) فرمود : بدان اى فرزندم كه... تو تحت تعقيب مرگى هستى كه هيچ گريزنده اى را از چنگ آن رهايى نيست... پس، مواظب باش مرگ در حالى به سراغت نيايد كه در حال و هواى گناه باشى و به خود وعده توبه از آن مى دهى، اما مرگ ميان تو و اين وعده ات فاصله اندازد و آنگاه دريابى كه خودت را به نابودى افكنده اى.

1.بحار الأنوار : ۷۸/۲۸۱/۱.

2.. تحف العقول : ۴۰۹.

3.بحار الأنوار : ۲/۲۶۶/۲۵.

4.. البقرة : ۱۹۵.

5.نهج البلاغة : الكتاب ۳۱.