۴۰۶۷

مَواعِظُ الإمامِ الصّادِقِ عليه السلام

۲۲۱۰۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ لِرجُلٍ سَألَهُ أن يَعِظَهُ ـ ) : إن كانَ اللّه ُ تباركَ و تعالى قَد تَكفَّلَ بِالرِّزقِ فاهتِمامُكَ لِما ذا؟! و إن كانَ الرِّزقُ مَقسوما فالحِرصُ لِما ذا ؟! و إن كانَ الحِسابُ حَقّا فالجَمعُ لِما ذا ؟!^۱

۲۲۱۰۱.عنه عليه السلام :اِسمَعوا مِنّي كَلاما هُو خَيرٌ لَكُم مِن الدُّهمِ المُوقَفَةِ : لا يَتَكَلَّمْ أحَدُكُم بِما لا يَعنيهِ. وَ لْيَدَعْ كَثيرا مِن الكَلامِ فيما يَعنيهِ.^۲

۲۲۱۰۲.عنه عليه السلام ( ـ لِجابِرٍ. لَمّا سَألَهُ أن يَعِظَهُ ـ ) : يا جابِرُ. اِجعَلِ الدُّنيا مالاً أصَبتَهُ في مَنامِكَ ثُمّ انتَبَهتَ و لَيسَ مَعَكَ مِنهُ شَيءٌ. هَل هُو إلاّ ثَوبٌ تَلبَسُهُ فتُبلِيهِ أو طَعامٌ يَعودُ بَعدُ إلى ما تَعلَمُ ؟! فالعَجَبُ لِقَومٍ حُبِسَ أوَّلُهُم عَن آخِرِهِم. ثُمّ نُودِيَ فِيهِم بِالرَّحيلِ و هُم في غَفلَةٍ يَلعَبونَ !^۳

(انظر) الوصيّة : باب ۴۰۲۱. بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۹۰ باب ۲۳. و ص۲۷۹ باب ۲۴.

۴۰۶۷

اندرزهاى امام صادق عليه السلام

۲۲۱۰۰.امام صادق عليه السلام ( ـ به مردى كه تقاضاى پندى كرد ـ ) فرمود : اگر خداوند تبارك و تعالى روزى [رساندن ]را به عهده گرفته است، پس غم روزى خوردن تو از بهر چيست؟! و اگر روزى قسمت شده است. پس حرص چه معنا دارد؟! و اگر حسابرسى راست است، پس گرد آوردن [مال و ثروت ]چيست؟!

۲۲۱۰۱.امام صادق عليه السلام :سخنى از من بشنويد كه آن براى شما بهتر از اسبان خاكسترى رنگ است كه دست و پاهايشان خطوط سياه دارد: هيچ يك از شما سخن بيهوده نگويد و از پُر گفتن سخنان مفيد هم خوددارى ورزد.

۲۲۱۰۲.امام صادق عليه السلام ( ـ به جابر كه از ايشان اندرزى خواست ـ ) فرمود : اى جابر! دنيا را [چونان ]مالى بدان كه در عالم خواب به دست مى آورى و چون بيدار مى شوى چيزى از آن نيست. آيا نصيب تو از دنيا چيزى جز همان جامه اى است كه مى پوشى و كهنه اش مى كنى، يا همان خوراكى است كه[مى خورى و سپس] به آن تبديل مى شود كه خود مى دانى؟! پس، شگفت از مردمى است كه اوّلين هاى آنان از آخرين هايشان گرفته شده اند (از ميان آنان رفته اند) و آنگاه در ميان ايشان بانگ رحيل سر داده شده است، ليكن همچنان بى خبر، سرگرم بازى اند.

1.بحار الأنوار : ۷۸/۱۹۰/۱.

2.. الأمالي للطوسي: ۲۲۵/۳۹۱.

3.تنبيه الخواطر : ۲/۳۰.