(انظر) بحار الأنوار : ۱۴ / ۲۸۳ باب ۲۱.
۴۰۶۱
مَواعِظُ النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله
الكتاب :
قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلّهِ مَثْنَى وَ فُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُمْ مِنْ جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلاَّ نَذِيرٌ لَكُمْ بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ».۱
الحديث :
۲۲۰۷۰.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :ما لِي أرى حُبَّ الدُّنيا قَد غَلَبَ على كَثيرٍ مِن النّاسِ ؛ حتّى كأنَّ المَوتَ في هذهِ الدُّنيا على غَيرِهِم كُتِبَ !... أ مَا يَتَّعِظُ آخِرُهُم بأوَّلِهِم ؟! لَقد جَهِلوا و نَسُوا كُلَّ مَوعِظَةٍ في كِتابِ اللّه ِ. و أمِنوا شَرَّ كُلِّ عاقِبَةِ سُوءٍ !۲
۲۲۰۷۱.عنه صلى الله عليه و آله :كُنْ في الدُّنيا كأنَّكَ غَريبٌ أو عابِرُ سَبيلٍ. و اعدُدْ نَفسَكَ في المَوتى. و إذا أصبَحتَ فلا تُحَدِّثْ نَفسَكَ بِالمَساءِ. و إذا أمسَيتَ فلا تُحَدِّثْ نَفسَكَ بِالصَّباحِ. و خُذْ مِن صِحَّتِكَ لسَقَمِكَ. و مِن شَبابِكَ لهَرَمِكَ. و مِن حَياتِكَ لوَفاتِكَ، فإنّكَ لا تَدري ما اسمُكَ غَدا.۳
۴۰۶۱
اندرزهاى پيامبر صلى الله عليه و آله
قرآن:
«بگو: من به شما فقط يك اندرز مى دهم كه: دو دو و به تنهايى براى خدا به پا خيزيد، سپس بينديشيد كه رفيق شما هيچ گونه ديوانگى ندارد. او شما را از عذاب سختى كه در پيش است جز هشدار دهنده اى [بيش ]نيست».
حديث :
۲۲۰۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چه شده است كه مى بينم دنيا دوستى بر بسيارى از مردم چيره آمده است تا جايى كه گويى مرگ در اين دنيا براى غير آنان رقم خورده است!... آيا به جاى ماندگانشان از رفتگانشان پند نمى گيرند؟! اينان نمى دانند و همه اندرزهاى كتاب خدا را از ياد برده اند و از شرّ هر فرجام بدى آسوده خاطرند!
۲۲۰۷۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در دنيا چنان باش كه گويى غريبه اى يا رهگذرى هستى، و خودت را در شمار مردگان آر، و چون صبح خويش را آغاز كردى وعده شب به خود مده، و چون شب كردى وعده صبح به خويشتن مده، و از دوران تندرستى ات براى هنگام بيماريت [بهره ]برگير، و از جوانى ات براى پيرى ات، و از زندگى ات براى مرگت؛ زيرا كه نمى دانى فردا چه نام خواهى گرفت [مُرده يا زنده. دوزخى يا بهشتى].
1.سبأ : ۴۶.
2.بحار الأنوار : ۷۷/۱۲۵/۳۲.
3.أعلام الدين : ۳۳۹.