۱۹۹۴۶.عنه عليه السلام :اُسرَتُهُ خَيرُ اُسرَةٍ. و شَجَرَتُهُ خَيرُ شَجَرَةٍ. أغصانُها مُعتَدِلَةٌ. و ثِمارُها مُتَهَدِّلَةٌ. مَولِدُهُ بمَكّةَ. و هِجرَتُهُ بطَيبَةَ، عَلا بِها ذِكرُهُ. و امتَدَّ مِنها صَوتُهُ.^۱

۱۹۹۴۷.عنه عليه السلام :أشهَدُ أنّ محمّدا عَبدُهُ و رَسولُهُ. و سَيّدُ عِبادِهِ. كُلَّما نَسَخَ اللّه ُ الخَلقَ فِرقَتينِ جَعَلَهُ في خَيرِهِما.^۲

(انظر) النبوّة العامّة :باب ۳۷۱۸.

۳۷۷۰

يَتيمٌ

الكتاب :

أَ لَمْ يَجِدْكَ يَتِيما فَآوَى».^۳

الحديث :

۱۹۹۴۸.الإمامُ الباقرُ أو الإمامُ الصّادقُ عليهما السلام ( ـ في قَولهِ تعالى : {Q} «أ لَمْ يَجِدْكَ يَتيما ف ) : اليَتيمُ الّذي لا مِثلَ لَهُ ؛ و لذلكَ سُمِّيَتِ الدُّرَّةُ : اليَتيمَةَ ؛ لأنّهُ لا مِثلَ لَها.^۴

۱۹۹۴۹.الإمامُ الباقرُ و الإمامُ الصّادقُ عليهما السلام ( ـ في قولِ اللّه ِ تعالى : {Q} «أ لَمْ يَجِدْكَ يَ ) : أي فآوى إلَيكَ النّاسَ.^۵

۱۹۹۴۶.امام على عليه السلام :دودمان او بهترين دودمان است و شجره اش بهترين شجره، شاخه هايش راست است و ميوه هايش آويخته، زادگاهش مكّه است و هجرتش به طَيْبَه. در آن جا آوازه اش بلند شد و صداى [دعوت ]او به همه جا كشيده شد.

۱۹۹۴۷.امام على عليه السلام :گواهى مى دهم كه محمّد بنده و فرستاده خدا و مهتر بندگان اوست. هرگاه خداوند خلق را به دو گروه تقسيم كرد، او را در بهترين گروه آن قرار داد.

۳۷۷۰

يتيم

قرآن:

«آيا تو را يتيم نيافت و پناه داد».

حديث:

۱۹۹۴۸.امام باقر يا امام صادق عليهما السلام ( ـ درباره آيه «آيا تو را يتيم نيافت و پناه داد» ـ ) فرمود : يتيم به معناى كسى است كه مانند ندارد. به همين دليل دُردانه را «يتيمه» مى گويند؛ چون نظير ندارد.

۱۹۹۴۹.امام باقر و امام صادق عليهما السلام ( ـ درباره آيه «آيا تو را يتيم نيافت و پناه داد» ـ ) فرمودند : يعنى مردم را به سوى تو كشاند (آنان را متوجه ارزش تو كرد).

1.نهج البلاغة : الخطبة ۱۶۱.

2.نهج البلاغة : الخطبة ۲۱۴.

3.الضحى : ۶.

4.تفسير القمّي : ۲ / ۴۲۷.

5.بحار الأنوار : ۱۶ / ۱۴۲ / ۶.