(انظر) عنوان ۵۳۵ «الهوى».
الضلالة : باب ۲۳۴۶.

۳۹۴۶

أفضَلُ الهِدايَةِ

الكتاب :

إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَ يُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرا كَبِيرا».^۱

الحديث :

۲۱۱۹۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :القرآنُ أفضَلُ الهِدايَتَينِ.^۲

۲۱۱۹۴.عنه عليه السلام :هُدَى اللّه ِ أحسَنُ الهُدى.^۳

۲۱۱۹۵.عنه عليه السلام :اِعلَموا أنَّ هذا القرآنَ هُو النّاصِحُ الّذي لا يَغُشُّ. و الهادِي الّذي لا يُضِلُّ. و المُحَدِّثُ الّذي لا يَكذِبُ.^۴

۳۹۴۶

برترين هدايت

قرآن:

«قطعاً اين قرآن به آن [آيينى] كه خود پايدارتر است راه مى نمايد و به آن مؤمنانى كه كارهاى شايسته مى كنند، مژده مى دهد كه پاداشى بزرگ برايشان خواهد بود».

حديث:

۲۱۱۹۳.امام على عليه السلام :قرآن، برترين دو هدايت است.

۲۱۱۹۴.امام على عليه السلام :هدايت خدا، بهترين هدايت است.

۲۱۱۹۵.امام على عليه السلام :بدانيد كه اين قرآن همان مشاورى است كه خيانت نمى كند و راهنمايى است كه گمراه نمى گرداند و سخنگويى است كه دروغ نمى گويد.

1.الإسراء : ۹.

2.غرر الحكم : ۱۶۶۴.

3.غرر الحكم : ۱۰۰۱۰.

4.نهج البلاغة : الخطبة ۱۷۶.