۳۹۱۱

فُضولُ الرِّجالِ

۲۰۹۲۱.تهذيب الأحكام :اُتِيَ أميرُ المؤمنينَ عليه السلام و هُو بالبَصرَةِ برجُلٍ يُقامُ علَيهِ الحَدُّ. قالَ : فلَمّا قَرُبوا و نَظَرَ في وجُوهِهِم. قالَ : فأقبَلَ جَماعَةٌ مِن النّاسِ فقالَ أميرُ المؤمنينَ عليه السلام : يا قَنبَرُ. انظُرْ ما هذهِ الجَماعَةُ ؟ قالَ : رجُلٌ يُقامُ علَيهِ الحَدُّ. قالَ : فلَمّا قَرُبوا و نَظَرَ في وُجوهِهِم قالَ : لا مَرحَبا بوُجوهٍ لا تُرى إلاّ في كُلِّ سُوءٍ. هؤلاءِ فُضولُ الرِّجالِ. أمِطْهُم عَنّي يا قَنبَرُ.^۱

۳۹۱۲

أشباهُ الرِّجالِ

۲۰۹۲۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ مِن خُطبَتِهِ و هُو يَستَنهِضُ بِها النّاسَ حِي ) : يا أشباهَ الرِّجالِ و لا رِجالَ ! حُلُومُ الأطفالِ. و عُقُولُ رَبّاتِ الحِجالِ. لَوَدِدتُ أنّي لَم أرَكُم و لَم أعرِفْكُم مَعرِفَةً ـ و اللّه ِ ـ جَرَّت نَدَما، و أعقَبَت سَدَما، قاتَلَكُمُ اللّه ُ ! لَقد مَلَأتُم قَلبي قَيحا. و شَحَنتُم صَدري غَيظا. و جَرَّعتُموني نَغَبَ التَّهمامِ أنفاسا. و أفسَدتُم علَيَّ رأيِي بالعِصيانِ و الخِذلانِ.^۲

۳۹۱۱

مردمان فضول

۲۰۹۲۱.تهذيب الأحكام :در بصره مردى را براى جارى كردن حدّ بر او نزد امير المؤمنين عليه السلام آوردند. در اين هنگام جماعتى از مردم به طرف آن حضرت به راه افتادند. امام فرمود : اى قنبر! ببين اين جمعيت چيست؟ و فرمود : مردى است كه حدّ بر او جارى مى شود [و تماشا ندارد]. چون آن عدّه نزديك آمدند و حضرت به صورت آنان نگاه كرد، فرمود : ناخوش باد چهره هايى كه جز در صحنه هاى بد و ناخوشايند ديده نمى شوند، اينان جماعتى فضول هستند. اى قنبر! آنان را از من دور كن.

۳۹۱۲

مرد نماها

۲۰۹۲۲.امام على عليه السلام ( ـ آنگاه كه خبر حمله سپاه معاويه به شهر انبار را ش ) فرمود : اى مرد نمايان نامرد! انديشه هايتان چون كودكان و خردهايتان به مانند خرد نوعروسان است. كاش شما را نمى ديدم و با شما آشنا نمى شدم، آشنايى اى كه به خدا قسم، پشيمانى با خود آورد و غم و اندوه به بار نشاند. خدا شما را بكشد! دلم را آكنده از چرك و سينه ام را لبريز از خشم كرديد و جرعه هاى غم و اندوه را پياپى به من نوشانديد و با نافرمانى و دست شستن از كمك و يارى، رأى و تدبير مرا تباه (بى اثر) ساختيد.

1.تهذيب الأحكام : ۱۰ / ۱۵۰ / ۶۰۳.

2.نهج البلاغة: الخطبة۲۷.