۲۰۳۴۵.نهج البلاغة :و روي أنّ عليّا عليه السلام ـ لَمّا كانَ جالِسا في أصحابِهِ فمَرَّت بهِمُ امرأةٌ جَميلَةٌ. فرَمَقَها القَومُ بأبصارِهِم. فقال : إنَّ أبصارَ هذهِ الفُحولِ طَوامِحُ^۱. و إنّ ذلكَ سَببُ هَبابِها^۲. فإذا نَظَرَ أحَدُكُم إلَى امرأةٍ تُعجِبُهُ فلْيُلامِسْ (فلْيَلمِسْ) أهلَهُ. فإنّما هِيَ امرأةٌ كامرأتهِ. فقالَ رجُلٌ مِن الخَوارجِ : «قاتَلَهُ اللّه ُ كافِرا ما أفقَهَهُ!» فوَثَبَ القَومُ لِيَقتُلوهُ. فقالَ عليه السلام : رُوَيدا إنّما هُو سَبٌّ بسَبٍّ أو عَفوٌ عن ذَنبٍ.^۳

۳۸۳۴

ما يُستَعانُ بِهِ عَلى غَضِّ البَصَرِ

۲۰۳۴۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ في صِفَةِ الرّاغبينَ في اللّه سبحانَهُ بعدَ ذِك ) : و بَقِيَ رِجالٌ غَضَّ أبصارَهُم ذِكرُ المَرجِعِ. و أراقَ دُموعَهُم خَوفُ المَحشَرِ. فهُم بَينَ شَريدٍ نادٍّ. و خائفٍ مُقموعٍ. و ساكِتٍ مَكعومٍ. و داعٍ مُخلِصٍ. و ثَكلانَ مُوجَعٍ.^۴

۲۰۳۴۵.نهج البلاغة :آنگاه كه امام على عليه السلام در ميان اصحاب خود نشسته بود و زن زيبايى از كنارشان عبور كرد و يارانش چشم به او دوختند، فرمود : ديدگانِ اين نرينگان حريصانه مى نگرد و اين نگريستن باعث برانگيختن آنان مى شود. پس، هرگاه يكى از شما زنى را ديد كه نظر وى را به خود جلب كرد، با همسر خويش همبستر شود؛ زيرا آن زن نيز زنى همانند زن خود اوست. مردى از خوارج گفت : خدا اين كافر را بكشد، چقدر داناست. ياران حضرت از جا جستند كه او را بكشند. امام فرمود : آرام باشيد؛ سزاى دشنام، دشنام است، يا بخشايش گناه.

۳۸۳۴

آنچه به فروهشتن چشم كمك مى كند

۲۰۳۴۶.امام على عليه السلام ( ـ بعد از برشمردن طبقات مردم دنيا، در وصف مشتاقان ) فرمود : [پنجم ]مردانى چند باقى مى مانند كه ياد روز بازگشت (رستاخيز) ديدگانشان را [از ديدن حرام و لذّت هاى اين جهانى ]فرو مى پوشاند و ترس از روز محشر اشك هايشان را جارى مى سازد. پس، برخى از آنان از مردم گريزان و رميده اند و برخى مقهور و ترسان و برخى خاموش و دهان بسته و برخى از روى اخلاص به دعا نشسته و برخى اندوهگين و دردمندند.

1.طَمَح بصري إليه : أي امتدّ و علا (لسان العرب : ۲ / ۵۳۴).

2.الهِبَة : هياج الفحل، و هَبْهَيا : هاج و نَبّ للسفاد، و قيل: الهَبْهَة : صوته عند السفاد (لسان العرب : ۱ / ۷۷۸).

3.نهج البلاغة : الحكمة ۴۲۰.

4.نهج البلاغة : الخطبة۳۲.