۲۰۱۹۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ عَلِيّا عليه السلام كانَ عَبدا ناصِحا للّه ِ عَزَّ و جلَّ فَنَصَحَهُ، و أحَبَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ فأحَبَّهُ.^۱

۲۰۱۹۸.عنه عليه السلام :يَجِبُ لِلمؤمنِ علَى المؤمنِ النَّصيحَةُ لَهُ في المَشهَدِ و المَغيبِ.^۲

۲۰۱۹۹.عنه عليه السلام :علَيكُم بالنُّصحِ للّه ِ في خَلقِهِ. فلَن تَلقاهُ بعَمَلٍ أفضَلَ مِنهُ.^۳

۲۰۲۰۰.عنه عليه السلام :المؤمنُ أخو المؤمنِ يَحِقُّ علَيهِ نَصيحَتُهُ.^۴

۳۸۱۱

حَقُّ النّاصِحِ وَ المُستَنصِحِ

۲۰۲۰۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مُناصِحُكَ مُشفِقٌ علَيكَ. مُحسِنٌ إلَيكَ. ناظِرٌ في عَواقِبِكَ. مُستَدرِكٌ فَوارِطَكَ. ففي طاعَتِهِ رَشادُكَ. و في مُخالَفَتِهِ فَسادُكَ.^۵

۲۰۱۹۷.امام صادق عليه السلام :على عليه السلام بنده اى خيرخواه براى خداوند عزّ و جلّ بود و خداوند هم خيرخواه او شد و خداوند عزّ و جلّ را دوست مى داشت و خدا هم دوستدار او گرديد.

۲۰۱۹۸.امام صادق عليه السلام :بر مؤمن واجب است كه در حضور و غياب مؤمن خيرخواه او باشد.

۲۰۱۹۹.امام صادق عليه السلام :براى خدا خيرخواه خلق او باشيد ؛ زيرا هرگز خداوند را با عملى بهتر از اين كار ملاقات نخواهى كرد.

۲۰۲۰۰.امام صادق عليه السلام :مؤمن برادر مؤمن است، حق دارد او را نصيحت كند.

۳۸۱۱

حق نصيحت كننده و نصيحت خواه

۲۰۲۰۱.امام على عليه السلام :كسى كه تو را نصيحت (راهنمايى) مى كند: دلسوز توست، به تو خوبى مى كند، به عواقب كار تو مى انديشد، و كاستى هايت را جبران مى نمايد. بنا بر اين، اطاعت از او موجب هدايت توست و مخالفت با او مايه تباهى و زيانت.

1.الكافي: ۸/۱۴۶/۱۲۳.

2.الكافي : ۲/۲۰۸/۲.

3.الكافي : ۲ / ۲۰۸ / ۶.

4.المؤمن : ۴۲ / ۹۶.

5.غرر الحكم : ۹۸۳۹.