۳۷۴۲

إشمويلُ عليه السلام

الكتاب :

«أَ لَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَأِ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنْ بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُوا لِنَبِيٍّ لَهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكا نُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّه ِ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلاَّ تُقَاتِلُوا قَالُوا وَ مَا لَنَا أَلاَّ نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللّه ِ وَ قَدْ أُخْرِجْنَا مِنْ دِيَارِنَا وَ أَبْنَائِنَا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوا إِلاَّ قَلِيلاً مِنْهُمْ وَ اللّه ُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ * وَ قَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللّه َ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكا قَالُوا أَنَّى يَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَيْنَا وَ نَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَ لَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِنَ الْمَالِ قَالَ إِنَّ اللّه َ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ وَ اللّه ُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَنْ يَشَاءُ وَ اللّه ُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ * وَ قَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ بَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَ آلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلاَئِكَةُ إِنَّ فِي ذلِكَ لاَيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ * فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللّه َ مُبْتَلِيكُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَ مَنْ لَمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلاَّ قَلِيلاً مِنْهُمْ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ قَالُوا لاَ طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَ جُنُودِهِ قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاَقُوا اللّه ِ كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللّه ِ وَ اللّه ُ مَعَ الصَّابِرِينَ * وَ لَمَّا بَرَزُوا لِجَالُوتَ وَ جُنُودِهِ قَالُوا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرا وَ ثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَ انْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ * فَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللّه ِ وَ قَتَلَ دَاوُدُ جَالُوتَ وَ آتَاهُ اللّه ُ الْمُلْكَ وَ الْحِكْمَةَ وَ عَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ وَ لَوْ لاَ دَفْعُ اللّه ِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الأَرْضُ وَ لكِنَّ اللّه َ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ».۱

۳۷۴۲

اِشمويل عليه السلام

قرآن :

«آيا از سران بنى اسرائيل پس از موسى خبر نيافتى آن گاه كه به پيامبرى از خود گفتند : پادشاهى براى ما بگمار تا در راه خدا پيكار كنيم. آن پيامبر گفت : اگر جنگيدن بر شما مقرر گردد، چه بسا پيكار نكنيد. گفتند : براى چه در راه خدا نجنگيم با آنكه ما از ديارمان و از نزد فرزندانمان بيرون رانده شده ايم. پس هنگامى كه جنگ بر آنان مقرّر شد، جز شمارى اندك از آنان، همگى پشت كردند و خداوند به حال ستمكاران داناست. و پيامبرشان به آنان گفت : در حقيقت، خداوند طالوت را بر شما به پادشاهى گماشته است. گفتند : چگونه او را بر ما پادشاهى باشد با آنكه ما به پادشاهى از وى سزاوارتريم و به او از حيث مال گشايشى داده نشده است؟ پيامبرشان گفت : در حقيقت، خدا او را بر شما برترى داده و او را در دانش و نيروى بدنى بر شما برترى بخشيده است و خداوند پادشاهى خود را به هر كس كه بخواهد مى دهد. و خدا گشايشگر داناست. و پيامبرشان بديشان گفت : در حقيقت، نشانه پادشاهى او اين است كه آن صندوق [عهد] كه در آن سكينه اى از جانب پروردگارتان است و بازمانده اى از آنچه خاندان موسى و خاندان هارون [در آن] بر جاى نهاده اند ـ در حالى كه فرشتگان آن را حمل مى كنند ـ به سوى شما خواهد آمد. مسلّماً اگر مؤمن باشيد، براى شما در اين [رويداد ]نشانه اى است. و چون طالوت با لشكريان خود بيرون شد، گفت : خداوند شما را به وسيله رودخانه اى خواهد آزمود. پس، هر كس از آن بنوشد از [پيروان] من نيست و هر كس از آن نخورد، قطعاً او از [پيروان ]من است، مگر كسى كه با دستش كفى برگيرد. پس، [همگى ]جز اندكى از آنان، از آن نوشيدند و هنگامى كه طالوت با كسانى كه همراه وى ايمان آورده بودند از آن نهر گذشتند، گفتند : امروز ما را ياراى مقابله با جالوت و سپاهيانش نيست. كسانى كه به ديدار خداوند يقين داشتند، گفتند : بسا گروهى اندك كه، به اذن خدا، بر گروهى بسيار پيروز شدند و خداوند با شكيبايان است. و هنگامى كه با جالوت و سپاهيانش رو به رو شدند، گفتند : پروردگارا! بر دل هاى ما شكيبايى فرو ريز و گام هاى ما را استوار بدار و ما را بر گروه كافران پيروز فرماى. پس، آنان را به اذن خدا شكست دادند و داوود، جالوت را كشت و خداوند به او پادشاهى و حكمت ارزانى داشت و از آنچه مى خواست به او آموخت و اگر خداوند برخى از مردم را به وسيله برخى ديگر دفع نمى كرد، قطعاً زمين تباه مى گرديد، ولى خداوند نسبت به جهانيان تفضّل دارد».


1.البقرة : ۲۴۶ ـ ۲۵۱.