۳۷۳۴

أيُّوبُ عليه السلام

الكتاب :

«وَ أَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ * فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ آتَيْنَاهُ أََهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَ ذِكْرَى لِلْعَابِدِينَ».^۱

(انظر) ص : ۴۱ ـ ۴۴.

الحديث :

۱۹۶۹۵.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :كانَ أيُّوبُ أحلَمَ النّاسِ. و أصبَرَ النّاسِ. و أكظَمَ النّاسِ لِغَيظٍ.^۲

۱۹۶۹۶.عنه صلى الله عليه و آله :قالَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ لأيُّوبَ : أ تَدري ما كانَ جُرمُكَ إلَيَّ حتَّى ابتَلَيتُكَ ؟ قالَ: [لا]^۳ يا ربِّ ! قالَ : لأنّكَ دَخَلتَ على فِرعَونَ فادَّهَنتَ بكَلِمَتَينِ.^۴

۱۹۶۹۷.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :أخَذَ النّاسُ ثَلاثَةً مِن ثَلاثَةٍ : أخَذوا الصَّبرَ عن أيُّوبَ عليه السلام. و الشُّكرَ عن نُوحٍ عليه السلام. و الحَسَدَ مِن بَني يَعقوبَ.^۵

۳۷۳۴

ايّوب عليه السلام

قرآن :

«و ايّوب را [ياد كن] هنگامى كه پروردگارش را ندا داد كه : به من آسيب رسيده است و تويى مهربانترين مهربانان. پس [دعاى ]او را اجابت نموديم و آسيب وارده بر او را برطرف كرديم و كسان او و نظيرشان را همراه با آنان [مجدّداً ]به وى عطا كرديم [تا ]رحمتى از جانب ما و عبرتى براى عبادت كنندگان باشد».

حديث :

۱۹۶۹۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ايّوب، بردبارترين مردم و شكيباترين مردمان بود و بيش از همه مردم خشمش را فرو مى خورد.

۱۹۶۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عزّ و جلّ به ايّوب فرمود : آيا مى دانى جُرم تو در پيشگاه من چه بود كه مبتلايت كردم؟ عرض كرد : پروردگار من! [نه]. فرمود : چون بر فرعون وارد شدى دو كلمه با مداهنه و مماشات سخن گفتى.

۱۹۶۹۷.امام زين العابدين عليه السلام :مردم سه چيز را از سه كس فرا گرفتند : صبر را از ايّوب عليه السلام فرا گرفتند و شكرگزارى را از نوح عليه السلام و حسادت را از فرزندان يعقوب.

1.الأنبياء : ۸۳. ۸۴.

2.كنز العمّال : ۳۲۳۱۶.

3.ما بيـن المعقـو فيـن سقـط مـن المصـدر و أضفناه من الفردوس : ۳/۱۷۴/۴۴۶۸.

4.كنز العمّال : ۳۲۳۱۸.

5.عيون أخبار الرِّضا : ۲/۴۵/۱۶۴.