۱۹۵۷۱.عنه عليه السلام :كُلّما مَضى مِنهُم سَلَفٌ قامَ مِنهُم بدِينِ اللّه ِ خَلَفٌ. حتّى أفضَت كرامَةُ اللّه ِ سبحانَهُ و تعالى إلى محمّدٍ صلى الله عليه و آله.^۱

۱۹۵۷۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :اِعلَموا أنّه لَو أنكَرَ رجُلٌ عيسَى بنَ مَريمَ و أقَرَّ بمَن سِواهُ مِن الرُّسُلِ لَم يُؤمِنْ.^۲

۳۷۱۵

أصنافُ الأنبِياءِ عليهم السلام

الكتاب :

«وَ مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللّه ُ إِلاَّ وَحْيا أَوْ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولاً فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ».^۳

الحديث :

۱۹۵۷۳.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :الأنبياءُ على خَمسَةِ أنواعٍ : مِنهُم مَن يَسمَعُ الصَّوتَ مِثلَ صَوتِ السِّلسِلَةِ فَيَعلَمُ ما عنى بهِ. و مِنهُم مَن يُنَبّأُ في مَنامِهِ مِثلُ يُوسُفَ و إبراهيمَ. و مِنهُم مَن يُعايِنُ. و مِنهُم من يُنكَتُ في قَلبهِ و يُوقَرُ في اُذُنهِ.^۴

۱۹۵۷۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :الأنبياءُ و المُرسَلونَ على أربَعِ طَبَقاتٍ : فنَبيٌّ مُنَبّأٌ في نَفسِهِ لا يَعدو غيرَها. و نَبيٌّ يَرى في النَّومِ و يَسمَعُ الصَّوتَ و لا يُعايِنُهُ في اليَقَظَةِ. و لَم يُبعَثْ إلى أحَدٍ و علَيهِ إمامٌ. مِثل ما كانَ إبراهيمُ على لُوطٍ عليهما السلام. و نَبيٌّ يَرى في مَنامِهِ و يَسمَعُ الصَّوتَ و يُعايِنُ المَلَكَ. و قد اُرسِلَ إلى طائفةٍ قَلُّوا أو كَثُروا. كيُونُسَ. قالَ اللّه ُ ليونُسَ : «و أرْسَلْناهُ إلى مِائةِ ألْفٍ أو يَزيدونَ» ^۵ ـ قالَ : يَزيدونَ : ثلاثينَ ألفا ـ و عليهِ إمامٌ. و الّذي يَرى في نَومِهِ و يَسمَعُ الصَّوتَ و يُعايِنُ في اليَقَظَةِ و هُو إمامٌ مِثلُ اُولي العَزمِ. و قد كانَ إبراهيمُ عليه السلام نَبيّا و ليسَ بإمامٍ حتّى قالَ اللّه ُ : «إنّي جاعِلُكَ للنّاسِ إماما...» ^۶.^۷

۱۹۵۷۱.امام على عليه السلام :هر زمان كه يكى از آنان [پيامبران] در مى گذشت، ديگرى براى برپايى دين خدا برمى خاست، تا اينكه كرامت خداوند، سبحانه و تعالى، به محمّد صلى الله عليه و آله رسيد.

۱۹۵۷۲.امام صادق عليه السلام :بدانيد كه اگر كسى عيسى بن مريم را انكار كند و به نبوّت ديگر پيامبران اعتراف نمايد، ايمان نياورده است.

۳۷۱۵

انواع پيامبران عليهم السلام

قرآن :

«و هيچ بشرى را نرسد كه خدا با او سخن گويد، جز [از راه ]وحى يا از فراسوى حجابى يا فرستاده اى بفرستد و به اذن او هرچه بخواهد وحى نمايد. آرى اوست بلند مرتبه سنجيده كار».

حديث :

۱۹۵۷۳.امام باقر عليه السلام :پيامبران بر پنج گونه اند : برخى از آنان صدا را، مانند صداى زنجير، مى شنوند و به مقصود آن پى مى برند. برخى در خواب به آنان خبر داده مى شود، مانند يوسف و ابراهيم و برخى از ايشان مى بينند و برخى به دلشان كوبيده و در گوششان طنين افكنده مى شود.

۱۹۵۷۴.امام صادق عليه السلام :پيامبران و رسولان چهار طبقه اند : پيامبرى كه تنها براى خودش پيغمبر است و به ديگرى سرايت نمى كند، و پيامبرى كه در خواب مى بيند و صدا[ى هاتف] را مى شنود ولى خود او را در بيدارى نمى بيند و بر هيچ كس مبعوث نيست و خود او امام و پيشوايى دارد ـ چنان كه ابراهيم بر لوط عليهما السلام امام بود ـ و پيامبرى كه در خواب مى بيند و صدا را مى شنود و فرشته را مى بيند و به سوى گروهى كم يا زياد مبعوث است، مانند يونس كه خدا درباره او فرموده : «ما او را به سوى صد هزار نفر يا بيشتر فرستاديم». مراد از آن «بيشتر» سى هزار است [يعنى يكصد و سى هزار نفر] و يونس نيز خود امام و پيشوايى داشت، و [سرانجام ]پيامبرى كه در عالم خواب مى بيند و صدا را مى شنود و در بيدارى مشاهده مى كند و امام هم مى باشد، مانند پيامبران اولو العزم. ابراهيم عليه السلام [در ابتدا] فقط پيامبر بود و امام نبود تا آنكه خدا فرمود : «من تو را امام مردم قرار دادم...».

1.نهج البلاغة : الخطبة ۹۴.

2.الكافي : ۱/۱۸۲/۶.

3.الشورى : ۵۱.

4.تفسير العيّاشي : ۲/۱۶۶/۳.

5.الصافّات : ۱۴۷.

6.البقرة : ۱۲۴.

7.الكافي : ۱/۱۷۴/۱.