۳۷۰۰

مَن يرى مالَهُ في ميزانِ غَيرِهِ

۱۹۴۴۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّ أعظَمَ الحَسَراتِ يَومَ القِيامَةِ حَسرَةُ رجُلٍ كَسَبَ مالاً في غيرِ طاعَةِ اللّه ِ. فوَرِثَهُ رجُلٌ فأنفَقَهُ في طاعَةِ اللّه ِ سبحانَهُ. فدَخَلَ بهِ الجَنّةَ و دَخَلَ الأوّلُ بهِ النّارَ.^۱

۱۹۴۵۰.عنه عليه السلام :يا ابنَ آدمَ. كُنْ وَصِيَّ نَفسِكَ في مالِكَ. و اعمَلْ فيهِ ما تُؤثِرُ أن يُعمَلَ فيهِ مِن بَعدِكَ.^۲

۱۹۴۵۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ في قولهِ تعالى : {Q} «كذلكَ يُريهِمُ اللّه ُ أع ) : هُو الرّجُلُ يَدَعُ المالَ لا يُنفِقُهُ في طاعَةِ اللّه ِ بُخلاً. ثُمّ يَموتُ فيَدَعُهُ لمَن يَعمَلُ بهِ في طاعَةِ اللّه ِ أو في مَعصيَتِهِ. فإن عَمِلَ بهِ في طاعَةِ اللّه ِ رآهُ في ميزانِ غيرِهِ فزادَهُ حَسرَةً و قد كانَ المالُ لَهُ. أو عَمِلَ بهِ في مَعصيَةِ اللّه ِ (فهو) قَوّاهُ بذلكَ المالِ حتّى عُمِلَ بهِ في مَعاصي اللّه ِ.^۳

۳۷۰۰

كسى كه مال خود را در ترازوى ديگرى مى بيند

۱۹۴۴۹.امام على عليه السلام :بزرگترين حسرت ها در روز قيامت، حسرت مردى است كه مالى را از راه ناروا به دست آورَد و آن را براى مردى به ارث گذارَد و او آن را در راه طاعت خداى سبحان خرج كند و به سبب آن به بهشت رود و آن اوّلى به واسطه آن به دوزخ رود.

۱۹۴۵۰.امام على عليه السلام :اى فرزند آدم! تو خود وصىّ خويش در اموالت باش و با آن همان كن كه ترجيح مى دهى بعد از تو با آن چنان شود.

۱۹۴۵۱.امام صادق عليه السلام ( ـ درباره آيه «اين چنين خدا كارهايشان را كه براى آ ) فرمود : او مردى است كه مال خود را از روى بخل در راه طاعت خدا خرج نمى كند و مى ميرد و آن را براى كسى باقى مى گذارد كه يا آن را در راه طاعت خدا به كار مى برد يا در راه معصيت او. اگر در راه طاعت او به كار برد [صاحب اصلى مال ]مالى را كه از آن او بوده است، در ترازوى ديگرى مى بيند و بر حسرتش افزوده مى شود و اگر در راه معصيت خدا به كار بَرَد، او بوده كه با [به ارث گذاشتن ]آن مال وى را تقويت كرده است تا آن را در راه نافرمانى خدا به كار برد [و اين هم بر حسرت او مى افزايد].

1.نهج البلاغة : الحكمة ۴۲۹.

2.نهج البلاغة : الحكمة ۲۵۴.

3.بحار الأنوار : ۷۳/۱۴۲/۲۰.