۳۶۸۹

الدَّفنُ

۱۹۳۷۱.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :اِدفِنوا مَوتاكُم وَسطَ قَومٍ صالِحينَ ؛ فإنّ المَيّتَ يَتأذّى بجارِ السَّوءِ كما يَتأذَّى الحَيُّ بجارِ السَّوءِ.^۱

۱۹۳۷۲.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ المؤمنَ إذا ماتَ تَجَمَّلَتِ المَقابِرُ لِمَوتِهِ. فلَيس مِنها بُقعَةٌ إلاّ و هِيَ تَتَمنّى أن يُدفَنَ فيها. و إنّ الكافِرَ إذا ماتَ أظلَمَتِ المَقابِرُ لِمَوتِهِ. و لَيس مِنها بُقعَةٌ إلاّ و هِيَ تَستَجيرُ باللّه ِ أن لا يُدفَنَ فيها.^۲

۱۹۳۷۳.عنه صلى الله عليه و آله :إذا ماتَ المَيِّتُ في الغَداةِ فلا يَقيلَنَّ إلاّ في قَبرِهِ. و إذا ماتَ بالعَشيِّ فلا يَبيتَنَّ إلاّ في قَبرِهِ.^۳

۱۹۳۷۴.عنه صلى الله عليه و آله :إذا ماتَ أحَدُكُم فلا تَحبِسوهُ و أسرِعوا بِهِ إلى قَبرِهِ. و لْيُقرَأْ عندَ رأسِهِ بفاتِحَةِ البَقَرةِ. و عندَ رِجلَيهِ بخاتِمَةِ البَقَرةِ.^۴

۱۹۳۷۵.عنه صلى الله عليه و آله :إذا ماتَ المَيِّتُ أوّلَ النَّهارِ فلا يَقيلُ إلاّ في قَبرِهِ.^۵

۳۶۸۹

خاكسپارى

۱۹۳۷۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مردگان خود را در ميان مردمان نيك به خاك بسپاريد؛ زيرا مرده نيز همچون زنده از همسايه بد رنج مى برد.

۱۹۳۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چون مؤمن بميرد، گورها از مرگ او زيبا و روشن مى شوند و هيچ قطعه اى از خاك گورستان نيست، مگر اينكه آرزو مى كند او در آنجا دفن شود و هرگاه كافر بميرد گورها از مرگ او تاريك مى شوند و هيچ قطعه اى از خاك گورستان نيست، مگر اينكه از تدفين او در خود به خدا پناه مى برد.

۱۹۳۷۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه كسى پيش از ظهر بميرد، نيمروز را جز در گورش نبايد بخوابد و هرگاه كسى بعد از ظهر بميرد، شب را جز در گورش نبايد به سر برد.

۱۹۳۷۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه كسى از شما مرد او را نگه نداريد و زود به خاكش بسپاريد و بالاى سرش، آغازِ سوره بقره خوانده شود و پايين پايش پايانِ سوره بقره.

۱۹۳۷۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه كسى در آغاز روز بميرد، نيمروز را جز در گورش نبايد بگذراند.

1.كنز العمّال : ۴۲۳۷۱.

2.كنز العمّال : ۴۲۳۷۵.

3.كنز العمّال : ۴۲۳۸۹.

4.كنز العمّال : ۴۲۳۹۰.

5.الكافي : ۳/۱۳۸/۲.