۱۹۲۰۹.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :أمّا المؤمنُ فما يُحِسُّ بخُروجِها. و ذلكَ قَولُ اللّه ِ سبحانَهُ و تعالى : «يا أيَّتُها النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ * ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً...» . ذلكَ لمَن كانَ وَرِعا مُواسِيا لإخوانِهِ وَصُولاً لَهُم.^۱

۱۹۲۱۰.عنه عليه السلام ( ـ في قولهِ تعالى : {Q} «لَهُمُ البُشْرى في الحَيا ) : هُو أن يُبَشِّراهُ بالجَنّةِ عِند المَوتِ. يَعني محمّدا و عليّا عليهما السلام.^۲

(انظر) باب ۳۶۶۹ حديث ۱۹۲۴۰.

۳۶۶۷

المَوتُ رَيحانَةُ المُؤمِنِ

۱۹۲۱۱.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :المَوتُ رَيحانَةُ المؤمنِ.^۳

۱۹۲۱۲.عنه صلى الله عليه و آله :تُحفَةُ المؤمنِ المَوتُ.^۴

۱۹۲۱۳.عنه صلى الله عليه و آله :المَوتُ غَنيمَةٌ.^۵

۱۹۲۱۴.عنه صلى الله عليه و آله :المَوتُ كَفّارَةٌ لكُلِّ مسلمٍ.^۶

۱۹۲۰۹.امام صادق عليه السلام :مؤمن بيرون رفتن از دنيا را حس نمى كند و اين سخن خداوند متعال است كه مى فرمايد : «اى نفس آرام يافته! خرسند و مورد رضايت به جانب پروردگارت بازگرد...». اين [حالت] براى كسى است كه پارسا باشد و با برادرانش همدردى و به آنها رسيدگى كند.

۱۹۲۱۰.امام صادق عليه السلام ( ـ درباره آيه «برايشان بشارت است در زندگى دنيا» ـ ) فرمود : هنگام مردن، محمّد و على عليهما السلام او را به بهشت بشارت مى دهند.

۳۶۶۷

مرگ دسته گل خوشبوى مؤمن است

۱۹۲۱۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مرگ براى مؤمن، همانند يك دسته گل خوشبوى است.

۱۹۲۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مرگ براى مؤمن ارمغان است.

۱۹۲۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مرگ، يك غنيمت است.

۱۹۲۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مرگ، براى هر مسلمانى كفّاره است.

1.المحاسن : ۱/۲۸۳/۵۵۸.

2.بحار الأنوار : ۶/۱۹۱/۳۶.

3.كنز العمّال : ۴۲۱۳۶.

4.كنز العمّال : ۴۲۱۱۰.

5.كنز العمّال : ۴۴۱۴۴.

6.كنز العمّال : ۴۲۱۲۲.