(انظر) الحرب : باب ۷۷۱.

۳۶۴۲

مَكرُ اللّه ِ

الكتاب :

(وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَو يَقْتُلُوكَ أَو يُخْرِجُوكَ وَ يَمْكُرُونَ وَ يَمْكُرُ اللّه ُ وَ اللّه ُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ).^۱

(وَ مَكَرُوا مَكْرَا وَ مَكَرْنا مَكْرَا وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ * فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَاهُمْ وَ قَوْمَهُمْ أَجْمَعِينَ).^۲

الحديث :

۱۹۰۴۳.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ( ـ كانَ يَدعو ـ ) : رَبِّ أعِنّي و لا تُعِنْ علَيَّ. و انصُرْني و لا تَنصُرْ علَيَّ. و امكُرْ لي و لا تَمكُرْ علَيَّ.^۳

۳۶۴۲

مكر خدا

قرآن:

«و [ياد كن] هنگامى را كه كافران درباره تو مكر مى كردند تا تو را به بند كَشَند يا بكُشند يا [از مكّه ]بيرون كنند و مكر كردند و خدا هم مكر كرد و خدا بهترين مكر كنندگان است».

«و دست به مكر زدند و [ما نيز] دست به مكر زديم و خبر نداشتند. پس، بنگر كه فرجام مكرشان چه بود. ما آنان و قومشان، همگى را هلاك كرديم».

حديث:

۱۹۰۴۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ بارها در دعا ـ ) مى گفت : خدايا! مرا كمك كن و [كسى را] بر ضدّ من كمك مكن، مرا يارى و فيروزى ده و [كسى را ]بر ضدّ من يارى و فيروزى مده، به سود من مكر كن و به زيانم مكر مكن.

1.الأنفال : ۳۰.

2.النمل : ۵۰. ۵۱.

3.سنن الترمذي : ۵/۵۵۴/۳۵۵۱.