۳۶۳۸

أدَبُ المَشيِ

الكتاب :

(وَ عِبَادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنَا وَ إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قالُوا سَلامَا).^۱

(وَ اقْصِدْ فِي مَشْيِكَ وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ إِنَّ أَنْكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ).^۲

الحديث :

۱۹۰۰۲.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :سُرعَةُ المَشي يَذهَبُ ببَهاءِ المؤمنِ.^۳

۱۹۰۰۳.مكارم الأخلاق :كانَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله إذا مَشى مَشى مَشيا يُعرَفُ أنّهُ لَيس بِمَشيِ عاجِزٍ و لا بِكَسلانٍ.^۴

۱۹۰۰۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :كانَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله إذا مَشى تَكَفّأ تَكَفّؤا كأنّما يَتَقَلّعُ مِن صَبَبٍ. لَم أرَ قَبلَهُ و لا بَعدَهُ مِثلَهُ صلى الله عليه و آله.^۵

۱۹۰۰۵.عنه عليه السلام ( ـ لَمّا وَرَدَ الكوفةَ قادِما مِن صِفِّينَ... أق ) : ارجِعْ ؛ فإنّ مَشيَ مِثلِكَ مَع مِثلي فِتنَةٌ للوالي. و مَذَلّةٌ للمؤمنِ.^۶

۳۶۳۸

آداب راه رفتن

قرآن:

«و بندگان خداى رحمان، كسانى هستند كه روى زمين به نرمى گام بر مى دارند و چون نادانان ايشان را مخاطب سازند، به ملايمت پاسخ مى دهند».

«و در راه رفتن خود، ميانه رو باش و صدايت را آهسته ساز كه بدترين آوازها بانگ خران است».

حديث:

۱۹۰۰۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تند راه رفتن، هيبت مؤمن را از بين مى برد.

۱۹۰۰۳.مكارم الأخلاق :رسول خدا صلى الله عليه و آله در موقع راه رفتن چنان راه مى رفت كه معلوم بود راه رفتن شخص ناتوان يا تنبل نيست.

۱۹۰۰۴.امام على عليه السلام :رسول خدا صلى الله عليه و آله هر گاه راه مى رفت، چنان مى خراميد كه گويى سرازيرى را مى پيمايد. پيش از آن حضرت و پس از او، كسى را مانند ايشان نديدم.

۱۹۰۰۵.امام على عليه السلام ( ـ زمانى كه از صفّين سواره به كوفه وارد شد... و [ف ) فرمود : برگرد؛ زيرا پياده آمدن چون تويى در ركاب چون من، باعث غرور و فريفتگى زمامدار و مايه خوارى مؤمن است.

1.الفرقان : ۶۳.

2.لقمان : ۱۹.

3.تحف العقول : ۳۶.

4.مكارم الأخلاق : ۱/۶۰/۵۲.

5.مكارم الأخلاق : ۱/۵۹/۵۰.

6.نهج البلاغة : الحكمة ۳۲۲.