۳۵۴۲
مَثَلُ الحَقِّ وَ الباطِلِ
الكتاب :
أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بَقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدَا رَابِيَا وَ مِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّار ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ كَذلِكَ يَضْرِبُ اللّه ُ الْحَقَّ وَ الْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً وَ أَمَّا مَا يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأرْضِ كَذلِكَ يَضْرِبُ اللّه ُ الْأَمْثَالَ».۱
(انظر) الحقّ : باب ۸۸۸. الباطل : باب ۳۶۴.
۳۵۴۳
مَثَلُ الطَّريقِ إلَى اللّه ِ
الكتاب :
وَ أَنَّ هذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمَا فَاتَّبِعُوهُ وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ ذلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ».۲
الحديث :
۱۸۵۲۵.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّه َ ضَربَ مَثَلاً صِراطا مُستَقيما. على كَنَفَيِ الصِّراطِ دارانِ لَهُما أبوابٌ مُفَتّحَةٌ. علَى الأبوابِ سُتورٌ و داعٍ يَدعو على رأسِ الصِّراطِ. و داعٍ يَدعو فَوقَهُ. و اللّه ُ يَدعو إلى دارِ السَّلامِ و يِهدي مَن يَشاءُ إلى صِراطٍ مُستَقيمٍ. و الأبوابُ الّتي على كَنَفَيِ الصِّراطِ حُدودُ اللّه ِ. فلا يَقَع أحَدٌ في حُدودِ اللّه ِ حتّى يُكشَفَ السِّترُ. و الّذي يَدعو مِن فَوقِهِ واعِظُ رَبِّهِ.۳
۳۵۴۲
مَثَل حق و باطل
قرآن:
«از آسمان، آبى فرو فرستاد. پس رودخانه هايى به اندازه گنجايش خودشان روان شدند و سيل، كفى بلند روى خود برداشت و از آنچه براى به دست آوردن زينتى يا كالايى در آتش مى گدازند هم، نظير آن كفى برمى آيد. خداوند حق و باطل را چنين مثل مى زند. اما كف، بيرون افتاده از ميان مى رود، ولى آنچه به مردم سود مى رساند در زمين [باقى ]مى ماند. اين چنين خداوند مثل ها را مى زند».
۳۵۴۳
مَثَل راه رسيدن به خدا
قرآن:
«اين است راهِ راست من؛ پس، از آن پيروى كنيد. و از راه ها[ى ديگر] كه شما را از راه وى پراكنده مى سازد پيروى مكنيد. اين هاست كه [خدا ]شما را به آن سفارش كرده است، باشد كه تقوا پيشه كنيد».
حديث:
۱۸۵۲۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند، راه راستى را مَثَل زده كه در دو كناره آن راه، دو خانه است كه درهاى گشوده دارد، جلوى درها پرده هايى آويزان است. بر سر آن راه، فراخواننده اى فرا مى خواند و در بالاى آن راه فراخواننده ديگرى فرا مى خواند. و خداوند به خانه سلامتى دعوت مى كند و هر كه را بخواهد به راه راست رهنمون مى شود و درهايى كه در دو كناره آن راه است، حدود خدا مى باشد، پس هيچ كس در [قرقگاه] حدود خداوند وارد نشود، تا آنكه پرده برداشته شود و آن دعوتگرى كه از بالاى راه دعوت مى كند، واعظ پروردگار اوست.
1.الرعد : ۱۷.
2.الأنعام : ۱۵۳.
3.سنن الترمذي : ۵/۱۴۴/۲۸۵۹.