۱۸۳۵۳.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنّ اللَّعنَةَ إذا خَرَجَت مِن صاحِبِها تَرَدَّدَت بَينَهُ و بَينَ الّذي يُلعَنُ. فإن وَجَدَتْ مَساغا و إلاّ عادَت إلى صاحِبِها و كانَ أحَقَّ بها. فاحذَروا أن تَلعَنوا مؤمنا فيَحِلَّ بِكُم.^۱

(انظر) الحدود : باب ۷۵۲.

۳۵۱۸

المَلعونونَ

الكتاب :

وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّه ِ كَذِبا أُوْلئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الأَشْهَادُ هؤُلاَءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى رَبِّهِمْ أَلاَ لَعْنَةُ اللّه ِ عَلَى الظَّالِمِينَ».^۲

فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً».^۳

إِنَّ اللّه َ لَعَنَ الْكَافِرِينَ وَ أَعَدَّ لَهُمْ سَعِيرا».^۴

(انظر) النساء : ۴۶. ۴۷. ۵۲. ۹۴. المائدة : ۶۰. ۷۸، البقرة : ۸۸. ۱۵۹. ۱۶۱. التوبة : ۶۸. محمّد : ۲۳. الفتح : ۶، النور : ۷، الأعراف : ۴۴، الحِجر : ۳۵. ص : ۷۸.

الحديث :

۱۸۳۵۴.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :لَعَنَ اللّه ُ مَن كَمَّهَ الأعمى عَنِ السَّبيلِ.^۵

۱۸۳۵۳.امام باقر عليه السلام :چون لعنت از دهان لعنتگر بيرون آيد ميان او و كسى كه لعنت شده است، مردد مى ماند؛ اگر راه و مجوّزى [براى رفتن به سوى لعنت شده ]نيافت به سوى لعنت كننده برمى گردد كه او به آن سزاوارتر است. پس، از لعنت كردن مؤمن بپرهيزيد، كه به خودتان برمى گردد.

۳۵۱۸

لعنت شدگان

قرآن:

«كيست ستمكارتر از كسى كه به خدا دروغ مى بندد؟ اينان به پروردگارشان عرضه خواهند شد و گواهان خواهند گفت كه اينان كسانى هستند كه به پروردگارشان دروغ مى بستند. هان! لعنت خدا بر ستمكاران باد».

«به سبب پيمان شكنى شان، آنها را لعنت كرديم و دل هايشان را سخت گردانيديم».

«همانا خدا، كافران را لعنت كرده و براى آنان آتشى سوزان آماده ساخته است».

حديث:

۱۸۳۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :لعنت خدا بر كسى كه نابينا را از راه منحرف كند.

1.بحار الأنوار : ۷۲/۲۰۸/۱.

2.هود : ۱۸.

3.المائدة : ۱۳.

4.الأحزاب : ۶۴.

5.مسند ابن حنبل : ۱/۶۶۲/۲۸۱۷.