۱۷۳۷۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أ تَرجو أن ( يُؤتِيَكَ ) يُعطِيَكَ اللّه ُ أجرَ المُتَواضِعينَ و أنتَ عِندَهُ مِنَ المُتَكبِّرينَ ؟ !^۱

۱۷۳۷۳.عنه عليه السلام :مَن كانَ مُتَكبِّرا لم يَعدِمِ التَّلَفَ.^۲

۳۳۸۲

ما لا يَنبَغي مَعَهُ الكِبرُ

۱۷۳۷۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :عَجِبتُ لابنِ آدمَ ؛ أوَّلُهُ نُطفَةٌ و آخِرُهُ جِيفَةٌ. و هو قائمٌ بينَهُما وِعاءٌ للغائطِ، ثُمّ يَتَكبَّرُ !^۳

۱۷۳۷۵.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِلمُتَكبِّرِ الذي كانَ بالأمسِ نُطفَةً و يكونُ غَدا جِيفَةً !^۴

۱۷۳۷۶.عنه عليه السلام :لا تَكُونوا كالمُتَكبِّرِ على ابنِ اُمِّهِ مِن غيرِ ما فَضْلٍ جَعَلَهُ اللّه ُ فيهِ. سِوى ما ألحَقَتِ العَظَمةُ بنَفسِهِ مِن عَداوَةِ الحَسدِ(الحَسَبِ)، و قَدَحَتِ الحَميَّةُ في قَلبِهِ من نارِ الغَضَبِ. و نَفَخَ الشيطانُ في أنفِهِ مِن رِيحِ الكِبرِ الذي أعقَبَهُ اللّه ُ بهِ النَّدامَةَ.^۵

۱۷۳۷۲.امام على عليه السلام :آيا در حالى كه نزد خداوند از متكبّران هستى، انتظار دارى كه مزد فروتنان را به تو دهد؟

۱۷۳۷۳.امام على عليه السلام :كسى كه متكبّر باشد، از نابودى در امان نيست.

۳۳۸۲

با چنين حالى تكبّر نشايد

۱۷۳۷۴.امام على عليه السلام :در شگفتم از آدميزاد،كه آغازش نطفه اى است و فرجامش لاشه اى و در اين ميان انبار غائط است و با اين همه تكبّر مى ورزد!

۱۷۳۷۵.امام على عليه السلام :در شگفتم از شخص متكبّر، كه ديروز نطفه اى بوده و فردا لاشه اى است!

۱۷۳۷۶.امام على عليه السلام :مانند آن كسى (قابيل) نباشيد كه بر پسر مادر خود (هابيل)، بى آن كه خداوند او را بر وى برتريى داده باشد، تكبّر ورزيد. جز اين كه خود بزرگ بينى، دشمنى ناشى از حسادت را در جان او افكند و تعصّب و غرور، آتش خشم را در دلش شعله ور ساخت و شيطان باد كبر را در دماغش دميد؛ كِبرى كه خداوند عاقبت مايه پشيمانى او قرارش داد.

1.نهج البلاغة : الكتاب ۲۱.

2.. غرر الحكم : ۸۱۳۲.

3.بحار الأنوار : ۷۳/۲۳۴/۳۳.

4.نهج البلاغة : الحكمة ۱۲۶.

5.نهج البلاغة : الخطبة ۱۹۲.