۱۷۷۷۴.عنه عليه السلام :عَدُوُّ العَمَلِ الكَسَل.^۱

۳۴۳۲

التَّحذيرُ عَنِ الكَسَلِ وَ الضَّجَرِ

۱۷۷۷۵.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :يا عليُّ... إيّاكَ و خَصلَتَينِ: الضَّجرَةُ و الكَسَلُ ؛ فإنّكَ إن ضَجِرتَ لم تَصبِرْ على حَقٍّ. و إن كَسِلتَ لم تُؤَدِّ حَقّا.^۲

۱۷۷۷۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إيّاكُم و الكَسَلَ ؛ فإنّه مَن كَسِلَ لم يُؤَدِّ حَقَّ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ.^۳

۱۷۷۷۷.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إيّاكَ و الكَسَلَ و الضَّجَرَ؛ فإنّهُما مِفتاحُ كُلِّ شَرٍّ. مَن كَسِلَ لم يُؤَدِّ حَقّا. و مَن ضَجِرَ لم يَصبِرْ على حَقٍّ.^۴

۱۷۷۷۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إيّاكَ و خَصلَتَينِ : الضَّجَرُ و الكَسَلُ ؛ فإنّكَ إن ضَجِرتَ لم تَصبِرْ على حَقٍّ. و إن كَسِلتَ لم تُؤَدِّ حقّا.^۵

۱۷۷۷۹.عنه عليه السلام ( ـ لِبَعضِ وُلدِهِ ـ ) : إيّاكَ و الكَسَلَ و الضَّجَرَ ؛ فإنّهما يَمنَعانِكَ مِن حَظِّكَ مِن الدُّنيا و الآخِرَةِ.^۶

۱۷۷۸۰.عنه عليه السلام :إيّاكُم و الكَسَلَ. إنَّ رَبَّكُم رَحيمٌ يَشكُرُ القَليلَ. إنّ الرجُلَ لَيُصَلِّي الرَّكعَتَينِ تَطَوُّعا يُريدُ بِهِما وَجهَ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ فَيُدخِلُهُ اللّه ُ بِهِما الجَنَّةَ. و إنّهُ يَتَصَدَّقُ بالدِّرهَمِ تَطَوُّعا يُريدُ بهِ وَجهَ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ فَيُدخِلُهُ اللّه ُ بهِ الجَنَّةَ.^۷

۱۷۷۷۴.امام صادق عليه السلام :دشمنِ كار، تنبلى است.

۳۴۳۲

پرهيز از تنبلى و بى حوصلگى

۱۷۷۷۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على!... از دو خصلت بپرهيز: بى حوصلگى و تنبلى؛ زيرا اگر بى حوصله باشى، بر حق شكيبايى نكنى و اگر تنبل باشى، حقّى را ادا نكنى.

۱۷۷۷۶.امام على عليه السلام :از تنبلى بپرهيزيد؛ زيرا كسى كه تنبل باشد، حقّ خداوند عزّ و جلّ را نمى گزارد.

۱۷۷۷۷.امام باقر عليه السلام :از تنبلى و بى حوصلگى بپرهيز؛ زيرا اين دو، كليد هر بدى مى باشند و كسى كه تنبل باشد، حقّى را نگزارد و كسى كه بى حوصله باشد، بر حق شكيبايى نورزد.

۱۷۷۷۸.امام صادق عليه السلام :از دو خصلت بپرهيز: بى حوصلگى و تنبلى؛ زيرا اگر بى حوصله باشى، بر حق شكيبا نباشى و اگر تنبل باشى، حقّى را به جا نياورى.

۱۷۷۷۹.امام صادق عليه السلام ( ـ خطاب به يكى از فرزندان خود ـ ) فرمود : از تنبلى و بى حوصلگى بپرهيز؛ زيرا كه اين دو خصلت، تو را از بهره دنيا و آخرتت باز مى دارند.

۱۷۷۸۰.امام صادق عليه السلام :از تنبلى بپرهيزيد. همانا پروردگار شما مهربان است و از عمل اندك نيز قدردانى مى كند. آدمى براى رضاى خداوند عزّ و جلّ دو ركعت نماز مستحبى مى خواند و خداوند بر اثر آن او را به بهشت مى برد، همچنين براى خشنودى خداوند عزّ و جلّ درهمى صدقه مستحبّى مى دهد و خداوند به سبب آن او را به بهشت مى برد.

1.الكافي : ۵/۸۵/۱.

2.بحار الأنوار : ۷۷/۴۸/۳.

3.الخصال : ۶۲۰/۱۰.

4.تحف العقول : ۲۹۵.

5.بحار الأنوار : ۷۳/۱۵۹/۲.

6.الكافي : ۵/۸۵/۲.

7.ثواب الأعمال : ۱/۶۲/۱.