۳۴۳۱

الكَسَلُ

۱۷۷۶۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّ مِن أبغَضِ الرِّجالِ إلَى اللّه ِ تعالى لَعَبدا وَكَلَهُ اللّه ُ إلى نفسِهِ. جائرا عن قَصدِ السَّبيلِ. سائرا بغيرِ دَليلٍ. إن دُعِيَ إلى حَرثِ الدُّنيا عَمِلَ. و إن دُعِيَ إلى حَرثِ الآخِرَةِ كَسِلَ.^۱

۱۷۷۶۲.عنه عليه السلام :إنَّ الأشياءَ لمّا ازدَوَجَتْ ازدَوَجَ الكَسَلُ و العَجزُ فَنَتجا بَينَهُما الفَقرَ.^۲

۱۷۷۶۳.عنه عليه السلام :آفةُ النُّجْحِ الكَسَلُ.^۳

۱۷۷۶۴.عنه عليه السلام :المؤمنُ يرغَبُ فيما يَبقى. و يَزهَدُ فيما يَفنى... بَعيدٌ كَسَلُهُ. دائمٌ نَشاطُهُ.^۴

۱۷۷۶۵.عنه عليه السلام :علَيكَ بِإدمانِ العَمَلِ في النَّشاطِ و الكَسَلِ.^۵

۱۷۷۶۶.عنه عليه السلام :لا تَتَّكِلْ في اُمورِكَ على كَسلانَ.^۶

۳۴۳۱

تنبلى

۱۷۷۶۱.امام على عليه السلام :از منفورترين كسان نزد خداوند متعال، بنده اى است كه خداوند او را به خودش وا گذاشته است، به نحوى كه از راه راست منحرف شده، بى رهنما راه مى سپُرد، اگر به كِشته دنيايش بخوانند كار مى كند و اگر به كِشته آخرت [عمل صالح و پاداش اخروى] فرايش خوانند تنبلى نشان مى دهد.

۱۷۷۶۲.امام على عليه السلام :آنگاه كه اشياء با يكديگر جفت شدند، تنبلى و ناتوانى با هم ازدواج كردند و از آنها فقر متولّد شد.

۱۷۷۶۳.امام على عليه السلام :آفت موفقيت، تنبلى است.

۱۷۷۶۴.امام على عليه السلام :مؤمن به آنچه ماندنى است راغب است و از آنچه رفتنى است روي گردان... از تنبلى به دور است و پيوسته سرزنده و كوشاست.

۱۷۷۶۵.امام على عليه السلام :در حال نشاط و تنبلى بر عمل مداومت كن.

۱۷۷۶۶.امام على عليه السلام :در كارهاى خود به آدم تنبل تكيه مكن.

1.نهج البلاغة : الخطبة ۱۰۳.

2.الكافي : ۵/۸۶/۸.

3.غرر الحكم : ۳۹۶۸.

4.بحار الأنوار : ۷۸/۲۶/۹۲.

5.غرر الحكم : ۶۱۱۷.

6.غرر الحكم : ۱۰۲۰۵.