۱۷۲۴۰.عنه عليه السلام ( ـ مِن وصيَّتِهِ لابنِهِ الحسينِ عليه السلام ـ ) : أي بُنَيَّ. لا تُؤيِسْ مُذنِبا. فَكَم مِن عاكِفٍ على ذَنبِهِ خُتِمَ لَهُ بخَيرٍ. و كَم مِن مُقبِلٍ على عَمَلِهِ مُفسِدٌ في آخِرِ عُمُرِهِ. صائرٌ إلَى النارِ. نَعوذُ بِاللّه ِ منها!^۱

(انظر) الفقه : باب ۳۱۹۲. التوبة : باب ۴۷۶.

۳۳۶۷

مَن يَئِسَ مِن رَحمَةِ اللّه ِ

الكتاب :

وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِ اللّه ِ وَ لِقَائِهِ اُوْلَـئِكَ يَئِسُوا مِن رَحْمَتِي وَ أُوْلَـئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ».^۲

الحديث :

۱۷۲۴۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :المُذنِبُ على بَصيرَةٍ غَيرُ مُستَحِقٍّ لِلعَفوِ. المُذنِبُ عن غَيرِ عِلمٍ بَرِيءٌ مِن الذَّنبِ.^۳

(انظر) الذَّنب : باب ۱۳۶۷. التوبة : باب ۴۶۴.

۱۷۲۴۰.امام على عليه السلام ( ـ در بخشى از سفارش خود به فرزند بزرگوارش حسن عليه ) فرمود : اى فرزندم! هيچ گنهكارى را نوميد مكن؛ زيرا اى بسا كسى كه عمرى گناه مى كند، اما فرجامش به نيكى ختم مى شود و اى بسا كسى كه عمرى عمل [خير ]مى كند، ليكن در پايان عمرش گرفتار فساد مى شود و رهسپار دوزخ مى گردد؛ پناه به خدا از آتش دوزخ.

۳۳۶۷

كسى كه از رحمت خدا نوميد است

قرآن:

«و كسانى كه آيات خدا و لقاى او را منكر شدند، آنان از رحمت من نوميدند و ايشان را عذابى پر درد خواهد بود».

حديث :

۱۷۲۴۱.امام على عليه السلام :كسى كه آگاهانه گناه كند، مستحقّ بخشش نيست و كسى كه ناآگاهانه گناه كند، از گناه مبرّاست.

1.بحار الأنوار : ۷۷/۲۳۹/۱.

2.العنكبوت : ۲۳.

3.غرر الحكم : ۱۵۱۶. ۱۷۲۳.