۱۷۱۰۵.الإمامُ الرِّضا عليه السلام ( ـ أيضا ـ ) : يَعني أعمى عنِ الحَقائِقِ المَوجودَةِ.^۱

(انظر) القلب : باب ۳۳۳۵. ۳۳۳۷.

۳۳۴۴

حِجابُ القَلبِ

الكتاب :

كَلاَّ بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ ما كانُوا يَكْسِبُونَ * كَلاَّ إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ».^۲

الحديث :

۱۷۱۰۶.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :إنَّ المؤمنَ إذا أذنَبَ كانَت نُكتَةٌ سَوداءُ في قَلبِهِ. فإن تابَ و نَزَعَ و استَغفَرَ صُقِلَ قَلبُهُ، فإن زاد زَادَت. فذلكَ الرانُ الذي ذَكَرَهُ اللّه ُ في كتابِهِ «كَلاَّ بَلْ رانَ على قُلوبِهِم ما كانُوا يَكسِبُونَ» .^۳

۱۷۱۰۷.عنه صلى الله عليه و آله :إذا أذنَبَ العَبدُ نُكِتَت في قَلبِهِ نُكتَةٌ سَوداءُ. فإذا تابَ صُقِلَ مِنها. فإن عادَ زادَت حتّى تَعظُمَ في قَلبِهِ.^۴

۱۷۱۰۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :قد قادَتكُم أزِمَّةُ الحَينِ. و استَغلَقَت على قُلوبِكُم أقفالُ الرَّينِ.^۵

۱۷۱۰۵.امام رضا عليه السلام ( ـ درباره همين آيه ـ ) فرمود : يعنى از ديدن حقايق هستى، كور و عاجز است.

۳۳۴۴

پرده دل

قرآن:

«چنين نيست، بلكه آنچه كرده اند بر دلهايشان زنگار نهاده است زهى پندار، كه آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوبند».

حديث :

۱۷۱۰۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مؤمن هر گاه گناه كند، نقطه اى سياه در دلش پديد آيد. اگر توبه كرد و دست از گناه كشيد و آمرزش خواست، دلش از آن لكه سياه پاك شود، اما اگر بر گناهش افزود، آن نقطه زياد شود. اين همان زنگارى است كه خداوند متعال در كتاب خود از آن ياد كرده و فرموده است: «نه چنين است، بلكه آنچه مرتكب مى شدند، زنگار بر دلهايشان بسته است».

۱۷۱۰۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه بنده گناه كند، نقطه اى سياه در دلش پديدار مى شود. اگر توبه كرد، دلش از آن نقطه صاف مى شود و اگر گناه را تكرار كرد، آن لكّه افزوده مى شود تا آن كه در دل او به لكّه اى بزرگ تبديل مى گردد.

۱۷۱۰۸.امام على عليه السلام :مهارهاى هلاكت، شما را به پيش كشيده و قفلهاى چرك و زنگار، بر دلهاى شما بسته شده است.

1.التوحيد : ۴۳۸/۱.

2.المطفّفين : ۱۴. ۱۵.

3.سنن ابن ماجة : ۲/۱۴۱۸/۴۲۴۴.

4.كنز العمّال : ۱۰۲۸۸.

5.غرر الحكم : ۶۶۸۹.