۳۲۸۸

القُرعَةُ

الكتاب :

ذَلِكَ مِنْ أَنْباءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَ ما كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلاَمَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَ ما كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ».^۱

فَساهَمَ فَكانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ».^۲

الحديث :

۱۶۸۵۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ لمّا سَألَهُ النبيُّ صلى الله عليه و آله عن أعج ) : أتاني قَومٌ قد تَبايَعُوا جاريَةً فَوَطِئها جَميعُهُم في طُهرٍ واحِدٍ. فَوَلَدَت غُلاما فاحتَجُّوا فيهِ كُلُّهُم يَدَّعِيهِ. فَأسهَمتُ بَينَهُم. فَجَعَلتُهُ للّذي خَرَجَ سَهمُهُ و ضَمِنتُهُ نَصيبَهُم. فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : ليسَ مِن قَومٍ تَنازَعُوا ثُمّ فَوَّضُوا أمرَهُم إلَى اللّه ِ إلاّ خَرَجَ سَهمُ المُحِقِّ.^۳

۳۲۸۸

قرعه زدن

قرآن:

«اين از اخبار غيب است كه به تو وحى مى كنيم و [گرنه ]وقتى كه آنها قلمهاى خود را [براى قرعه زدن به آب ]مى افكندند تا كدام يك سرپرستى مريم را به عهده گيرد، نزد آنان نبودى و [نيز ]وقتى كه با يكديگر كشمكش مى كردند، نزدشان نبودى».

«پس [يونس] با آنان قرعه انداخت [و قرعه به نام او افتاد و ]مغلوب شد [پس. او را به دريا انداختند] ».

حديث :

۱۶۸۵۳.امام على عليه السلام ( ـ در پاسخ به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله كه پر ) فرمود : جمعى نزد من آمدند كه كنيزى [به شركت ]خريده بودند و همه آنها در يك طُهر (دوره پاكى) با او همبستر شده بودند و آن كنيز پسرى به دنيا آورده بود و اينان بر سر آن پسر بچه با هم اختلاف داشتند و هر يك مدّعى بود كه فرزند اوست. من ميان آنها قرعه زدم و فرزند را متعلّق به كسى دانستم كه قرعه به نامش در آمد و او را ضامن [پرداخت ]سهم ديگران قرار دادم. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هيچ گروهى نيستند كه [در چنين مواردى ]با هم اختلاف پيدا كنند و حل مشكل خود را با كشيدن قرعه به خدا وا گذارند، مگر اين كه قرعه به نام صاحب حق بيرون آيد.

1.آل عمران : ۴۴.

2.الصافّات : ۱۴۱.

3.وسائل الشيعة : ۱۸/۱۸۸/۵.