«فَقالُوا عَلَى اللّه ِ تَوَكَّلْنا رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ».۱

الحديث :

۱۵۷۴۰.الإمامُ الباقرُ و الإمامُ الصّادقُ عليهما السلام ( ـ في قولِهِ تعالى : {Q} «رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِ ) : لا تُسَلِّطْهُم علَينا فَتَفتِنَهُم بنا.۲

۱۵۷۴۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :ما كانَ مِن ولدِ آدمَ مؤمنٌ إلاّ فَقيرا. و لا كافِرٌ إلاّ غَنيّا حتّى جاءَ إبراهيمُ عليه السلام فقالَ : «رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتنَةً لِلَّذينَ كَفَرُوا» فَصَيَّرَ اللّه ُ في هؤلاءِ أموالاً و حاجَةً. و في هؤلاءِ أموالاً و حاجَةً۳.۴

۳۱۱۰

أخوَفُ الفِتَنِ

۱۵۷۴۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الوَلَهُ بالدنيا أعظَمُ فِتنَةٍ.۵

«پس گفتند : بر خدا توكل كرديم. پروردگارا! ما را براى قوم ستمگر [وسيله] آزمايش قرار مده».

حديث :

۱۵۷۴۰.امام باقر و امام صادق عليهما السلام ( ـ درباره آيه «پروردگارا! ما را براى قوم ستمگر [وس ) فرمودند : يعنى براى آزمودن ستمگران، آنان را بر ما مسلّط مگردان.

۱۵۷۴۱.امام صادق عليه السلام :از فرزندان آدم هيچ مؤمنى نبود، مگر اين كه تهيدست بود و هيچ كافرى نبود مگر اين كه توانگر بود، تا آن كه ابراهيم عليه السلام آمد و عرض كرد : «پروردگارا! ما را وسيله آزمايش براى كسانى كه كافر شده اند قرار مده». پس، خداوند در ميان مؤمنان، توانگر و نيازمند قرارداد و در ميان كافران نيز توانگر و تهيدست.۶

۳۱۱۰

ترسناكترين فتنه ها

۱۵۷۴۲.امام على عليه السلام :شيفتگى به دنيا، بزرگترين فتنه است.


1.يونس : ۸۵.

2.بحار الأنوار : ۵/۲۱۶/۲.

3.الكافي : ۲/۲۶۲/۱۰.

4.الفتنة ما يُمتَحن به. و المراد بجعلهم فتنة للّذين كفروا تسليط الكفّار عليهم ليمتحنهم فيخرجوا ما في وسعهم من الفساد فيؤذوهم بأنواع الأذى أن آمنوا باللّه.... (الميزان في تفسير القرآن : ۱۹/۲۳۳). قوله تعالى : «رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتنَةً للقَومِ الظالِمِينَ» و ذلك أنَّ الذي يُغري الأقوياء الظالمين علَى الضُّعفاء المظلومين هو ما يشاهدون فيهم من الضَّعف. فيفتتنون به فيظلمونهم. فالضعيف بما له من الضعف فتنة للقويِّ الظالم. كما أنَّ الأموال و الأولاد بما عندها من جاذبة الحبِّ فتنة للإنسان.... (الميزان في تفسير القرآن : ۱۰/۱۱۴).

5.غرر الحكم : ۱۲۱۰.

6.فتنه، عبارت است از وسيله آزمايش و امتحان و مراد از قرار دادن مؤمنان به عنوان وسيله اى براى آزمايش كفّار مسلّط كردن كافران بر ايشان است، تا بدين وسيله خداوند آنان را در بوته آزمايش گذارد تا هر تباهى و فسادى كه در خود دارند بيرون بريزند. آنان مؤمنان را به خاطر اين كه ايمان آورده بودند با انواع آزارها مى آزردند... آيه «پروردگارا! ما را وسيله آزمايش براى مردم ستمگر قرار مده» آنچه قدرتمندان ستمگر را بر مردمان ناتوان و مظلوم گستاخ و دلير مى كرد، ناتوانى و ضعفى بود كه در ايشان مشاهده مى كردند. لذا با سوء استفاده از اين نقطه ضعف، آنان را مورد ستم قرار مى دادند. بنا بر اين، شخص ناتوان به خاطر ضعف و ناتوانيش مايه فتنه و فريب قدرتمند ستمگر است؛ چنان كه اموال و فرزندان، به سبب جاذبه محبّتى كه دارند، مايه فتنه و آزمايش انسانند....