۱۶۷۳۷.عنه صلى الله عليه و آله :أكثَرُ ما أخافُ على اُمَّتِي مِن بَعدي رجُلٌ يَتَأوَّلُ القرآنَ يَضَعُهُ على غيرِ مَواضِعِهِ.^۱

۱۶۷۳۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ مِن كتابٍ لَهُ إلى معاويةَ ـ ) : فَعَدَوتَ علَى الدنيا بِتأويلِ القرآنِ.^۲

۱۶۷۳۹.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن فَسَّرَ القرآنَ بِرَأيهِ فَأصابَ لم يُؤجَرْ. و إن أخطَأَ كانَ إثمُهُ علَيهِ.^۳

(انظر) عنوان ۱۷۷ «الرأي».
الميزان في تفسير القرآن : ۳ / ۴۴ «ما معنَى التأويل؟».

۳۲۶۳

مَن يَعرِفُ القُرآنَ

۱۶۷۴۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :ذلكَ القرآنَ فاستَنطِقُوهُ. و لن يَنطِقَ. و لكنْ اُخْبِرُكُم عَنهُ.^۴

۱۶۷۴۱.عنه عليه السلام ( ـ في وَصفِ عِترَةِ النبيِّ صلواتُ اللّه ِ علَيهِم ) : هُم أزِمَّةُ الحَقِّ. و أعلامُ الدِّينِ. و ألسِنَةُ الصِّدقِ. فَأنزِلُوهُم بأحسَنِ مَنازِلِ القرآنِ. وَرِدُوهُم وُرودَ الهِيمِ العِطاشِ.^۵

۱۶۷۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بيشترين چيزى كه بعد از خود براى امتم از آن مى ترسم، مردى است كه قرآن را تأويل نابه جا كند.

۱۶۷۳۸.امام على عليه السلام ( ـ در نامه اى به معاويه ـ ) نوشت : با تأويل قرآن، در پى كسب دنيا تاختى.

۱۶۷۳۹.امام صادق عليه السلام :كسى كه قرآن را به رأى خود تفسير كند و تفسيرش درست باشد، مأجور نيست و اگر نادرست باشد، گناهش به گردن اوست.

۳۲۶۳

كسى كه قرآن را مى شناسد

۱۶۷۴۰.امام على عليه السلام :اين قرآن است، پس آن را به زبان آوريد، اما او هرگز [خودش ]سخن نخواهد گفت، بلكه من شما را از آن آگاه مى كنم.

۱۶۷۴۱.امام على عليه السلام ( ـ در وصف عترت پيامبر صلى الله عليه و آله ـ ) فرمود : آنان زمام داران حق و يقين هستند و پيشوايان دين و زبانهاى راستى و راستگويى. پس آنان را همچون قرآن در بهترين منزلگاه ها بنشانيد و همچون اشتران تشنه كه به آبشخور روند. سوى آنها بشتابيد.

1.منية المريد : ۳۶۹.

2.نهج البلاغة : الكتاب ۵۵.

3.بحار الأنوار : ۹۲/۱۱۰/۱۱.

4.نهج البلاغة: الخطبة ۱۵۸.

5.نهج البلاغة : الخطبة ۸۷.