۳۲۰۹

القَبرُ

الكتاب :

و لاَ تُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ مِنهُم ماتَ أَبَدا وَ لاَ تَقُمْ عَلَى قَبْرِهِ إِنَّهُم كَفَرُوا بِاللّه ِ وَ رَسُولِهِ وَ ماتُوا وَ هُم فَاسِقُونَ».^۱

الحديث :

۱۶۴۱۲.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :إنّ القَبرَ أوَّلُ مَنازِلِ الآخِرَةِ. فإن نَجا مِنهُ فما بَعدَهُ أيسَرُ مِنهُ. و إنْ لم يَنجُ مِنهُ فما بَعدَهُ لَيسَ أقلَّ مِنهُ.^۲

۱۶۴۱۳.عنه صلى الله عليه و آله :أوّلُ عَدلِ الآخِرَةِ القُبورُ. لا يُعرَفُ شَريفٌ مِن وَضيعٍ.^۳

۱۶۴۱۴.عنه صلى الله عليه و آله :لم يَأتِ علَى القَبرِ يَومٌ إلاّ تَكَلَّمَ فيهِ. فيقولُ : أنا بَيتُ الغُربَةِ. و أنا بَيتُ الوَحدَةِ و أنا بَيتُ التُّرابِ و أنا بَيتُ الدُّودِ. فإذا دُفِنَ العَبدُ المؤمنُ قالَ لَهُ القَبرُ : مَرحَبا و أهلاً... و إذا دُفِنَ العَبدُ الفاجِرُ أو الكافِرُ فقالَ لَهُ القَبرُ : لا مَرحَبا و لا أهلاً !^۴

۳۲۰۹

قبر

قرآن:

«و هرگز بر هيچ مرده اى از آنان نماز مگزار و بر سر قبرش نايست؛ چرا كه آنان به خدا و پيامبر او كافر شدند و در حال فسق مردند».

حديث :

۱۶۴۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :قبرْ نخستين منزل آخرت است. اگر كسى از آن به سلامت رَسْت، منازل بعد آن آسانتر است و اگر به سلامت نرَسْت، دشوارى منازل بعدى كمتر از آن نيست.

۱۶۴۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سرآغاز عدالتِ آخرت، قبرهاست كه شرافتمند از غير شرافتمند نمى شناسد.

۱۶۴۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ روزى بر قبر نيايد، مگر اين كه در آن روز زبان به سخن گشايد و گويد: منم غربت سرا. منم خانه تنهايى، منم خاكدان، منم خانه كرمها. پس، چون بنده مؤمن به خاك سپرده شود، قبر به او گويد: خوش آمدى... و چون بنده بد كردار يا كافر دفن شود، قبر به او گويد: خوش نامدى.

1.التوبة : ۸۴.

2.بحار الأنوار: ۶/۲۴۲/۶۴.

3.الجعفريّات : ۲۰۵.

4.الترغيب و الترهيب : ۴/۲۳۷/۴.