۱۵۹۳۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّك إنِ اشتَغَلتَ بفَضائلِ النَّوافِلِ عَن أداءِ الفَرائضِ. فلَن يقومَ فَضلٌ تَكسِبُهُ بِفَرضٍ تُضَيِّعُهُ.^۱

(انظر) النافلة : باب ۳۸۹۳. الكمال : باب ۳۴۷۷.

۳۱۴۴

ما فَرَضَ اللّه ُ سُبحانَهُ عَلَى النّاسِ

۱۵۹۴۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّ اللّه َ تعالى فَرَضَ على أئمّةِ العَدلِ (الحقِّ) أن يُقَدِّرُوا أنفُسَهُم بِضَعَفَةِ الناسِ. كيلا يَتَبيَّغَ بالفَقيرِ فَقرُهُ.^۲

۱۵۹۴۱.عنه عليه السلام :إنّ اللّه َ سبحانَهُ فَرَضَ في أموالِ الأغنياءِ أقواتَ الفُقَراءِ. فما جاعَ فَقيرٌ إلاّ بما مُتِّعَ بهِ غَنيٌّ.^۳

۱۵۹۳۹.امام على عليه السلام :اگر با پرداختن به فضيلت مستحبات از به جا آوردن فرايض باز مانى، هرگز آن فضيلتى كه به دست مى آورى با [گناه] آن فريضه اى كه ضايعش مى كنى برابرى نمى كند.

۳۱۴۴

آنچه خداوند سبحان بر مردم فرض كرده است

۱۵۹۴۰.امام على عليه السلام :خداوند متعال بر پيشوايان عدل (حق) فرض كرده است كه خود را با مردم تهيدست برابر سازند، تا فقر فقير او را برنياشوبد.

۱۵۹۴۱.امام على عليه السلام :خداوند سبحان خوراك تهيدستان را در اموال توانگران واجب فرموده است. بنا بر اين، هيچ فقيرى گرسنه نماند مگر بدان سبب كه توانگر از حقّ او بهره مند شد.

1.غرر الحكم : ۳۷۹۳.

2.نهج البلاغة : الخطبة ۲۰۹.

3.نهج البلاغة : الحكمة ۳۲۸.