۱۴۰۶۷.عنه صلى الله عليه و آله ( ـ لِعَمّارِ بنِ ياسِرٍ لَمّا قَصَّ عَلَيهِ قِصَّة ) : يا عَمّارُ. أ لا اُخبِرُكَ بِأعجَبَ مِنهُم ؟ قَومٌ عَلِموا ما جَهِلَ اُولئكَ ثُمّ سَهَوا كَسَهوِهِم !^۱

۱۴۰۶۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا تَجعَلوا عِلمَكُم جَهلاً. و يَقينَكُم شَكّا. إذا عَلِمتُم فَاعمَلوا. و إذا تَيَقَّنتُم فَأقدِموا.^۲

۲۸۳۶

ثَمَرَةُ العِلمِ

۱۴۰۶۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :ثَمَرَةُ العِلمِ العَمَلُ بِهِ.^۳

۱۴۰۷۰.عنه عليه السلام :ثَمَرَةُ العِلمِ العَمَلُ لِلحَياةِ.^۴

۱۴۰۷۱.عنه عليه السلام :ثَمَرَةُ العِلمِ العِبادَةُ.^۵

۱۴۰۷۲.عنه عليه السلام :ثَمَرَةُ العِلمِ إخلاصُ العَمَلِ.^۶

۱۴۰۶۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ خطاب به عمّار بن ياسر كه داستان مردمى را كه پيا ) فرمود : اى عمار! آيا تو را از مردمانى شگفت انگيزتر از آنها آگاه نسازم؟ مردمانى كه آنچه را آنان نمى دانند آموختند، با اين حال همچون آنها در غفلت و بى خبرى به سر مى برند.

۱۴۰۶۸.امام على عليه السلام :دانش خود را به نادانى، و يقين خود را به دو دلى تبديل نكنيد؛ هر گاه دانستيد، به كار بنديد و هر گاه [به كارى ]يقين پيدا كرديد، اقدام كنيد.

۲۸۳۶

ميوه دانش

۱۴۰۶۹.امام على عليه السلام :ميوه دانش، به كار بستن آن است.

۱۴۰۷۰.امام على عليه السلام :ميوه دانش، عمل كردن [به آن ]براى زندگى است.

۱۴۰۷۱.امام على عليه السلام :ميوه دانش، پرستش است.

۱۴۰۷۲.امام على عليه السلام :ميوه دانش، خالص گردانيدن عمل [براى خدا ]است.

1.الترغيب و الترهيب : ۱/۱۲۷/۱۶.

2.نهج البلاغة : الحكمة ۲۷۴.

3.غرر الحكم : ۴۶۲۴.

4.غرر الحكم : ۴۶۲۷.

5.غرر الحكم : ۴۶۰۰.

6.غرر الحكم : ۴۶۴۲.