۳۰۸۶

الغيبَةُ وَ الدِّينُ

۱۵۶۱۰.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :الغِيبَةُ أسرَعُ في دِينِ الرجُلِ المُسلمِ مِن الآكِلَةِ في جَوفِهِ.^۱

۱۵۶۱۱.عنه صلى الله عليه و آله :مَنِ اغتابَ مُسلِما أو مُسلمَةً لم يَقبَلِ اللّه ُ صَلاتَهُ و لا صيامَهُ أربَعينَ يَوما و لَيلةً. إلاّ أن يَغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ.^۲

۱۵۶۱۲.عنه صلى الله عليه و آله :يُؤتى بأحَدٍ يَومَ القِيامَةِ يُوقَفُ بينَ يَدَيِ اللّه ِ و يُدفَعُ إلَيهِ كتابُهُ فلا يَرى حَسَناتِهِ. فيقولُ : إلهي. ليسَ هذا كتابِي ! فإنّي لا أرى فيها طاعَتي ؟ ! فيقالُ لَهُ : إنّ رَبَّكَ لا يَضِلُّ و لا يَنسى. ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغتِيابِ الناسِ. ثُمّ يُؤتى بآخَرَ و يُدفَعُ إلَيهِ كتابُهُ فَيَرى فيهِ طاعاتٍ كثيرَةً. فيقولُ : إلهي. ما هذا كتابِي ! فإنّي ما عَمِلتُ هذهِ الطَّاعاتِ ! فيقالُ : لأنَّ فلانا اغتابَكَ فَدُفِعَت حَسَناتُهُ إلَيكَ.^۳

۱۵۶۱۳.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ الرَّجُلَ لَيُؤتى كتابَهُ مَنشورا فيقولُ: يا ربِّ، فأينَ حَسَناتٌ كذا و كذا عَمِلتُها لَيسَت في صَحِيفَتي؟! فيقولُ : مُحِيَت باغتِيابِكَ الناسَ.^۴

۳۰۸۶

غيبت و دين

۱۵۶۱۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :غيبت كردن در [نابودى] دين مرد، زودتر كارگر مى افتد تا بيمارى خوره در اندرون او.

۱۵۶۱۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس از مرد يا زن مسلمانى غيبت كند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذيرد مگر اين كه غيبت شونده او را ببخشد.

۱۵۶۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :روز قيامت فردى را مى آورند و او را در پيشگاه خدا نگه مى دارند و كار نامه اش را به او مى دهند، اما حسنات خود را در آن نمى بيند. عرض مى كند : الهى! اين كار نامه من نيست! زيرا من در آن طاعات خود را نمى بينم! به او گفته مى شود : پروردگار تو نه خطا مى كند و نه فراموش. عمل تو به سبب غيبت كردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد ديگرى را مى آورند و كار نامه اش را به او مى دهند. در آن طاعت بسيارى را مشاهده مى كند. عرض مى كند : الهى! اين كار نامه من نيست! زيرا من اين طاعات را به جا نياورده ام! گفته مى شود : فلانى از تو غيبت كرد و من حسنات او را به تو دادم.

۱۵۶۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كار نامه گشوده شده مرد را به او مى دهند و او عرض مى كند : پروردگارا! پس فلان و بهمان كارهاى نيكى كه كرده ام كجاست؟ در كار نامه ام نيستند. خداوند مى فرمايد : با غيبت كردن از مردم، آنها را نابود كردى.

1.الكافي : ۲/۳۵۷/۱.

2.بحار الأنوار : ۷۵/۲۵۸/۵۳.

3.جامع الأخبار : ۴۱۲/۱۱۴۴.

4.الترغيب و الترهيب : ۳/۵۱۵ /۳۰.