۱۵۳۲۸.عنه عليه السلام :دَوامُ الغَفلَةِ يُعمِي البَصيرَةَ.^۱

۱۵۳۲۹.عنه عليه السلام :إيّاكَ و الغَفلَةَ و الاغتِرارَ بالمُهلَةِ ؛ فإنّ الغَفلَةَ تُفسِدُ الأعمالَ.^۲

۱۵۳۳۰.عنه عليه السلام :مَن حاسَبَ نفسَهُ رَبِحَ. و مَن غَفَلَ عنها خَسِرَ.^۳

۱۵۳۳۱.عنه عليه السلام :مَن غَفَلَ عن حَوادِثِ الأيّامِ أيقَظَهُ الحِمامُ.^۴

۱۵۳۳۲.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إيّاكَ و الغَفلَةَ ؛ ففيها تكونُ قَساوَةُ القلبِ.^۵

۳۰۵۵

كَفى بِالمَرءِ غَفلَةً

۱۵۳۳۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :كَفى بالرجُلِ غَفلَةً أن يُضَيِّعَ عُمُرَهُ فيما لا يُنجِيهِ.^۶

۱۵۳۳۴.عنه عليه السلام :كَفى بِالمَرءِ غَفلَةً أن يَصرِفَ هِمَّتَهُ فيما لا يَعنِيهِ.^۷

(انظر) الجهل : باب ۶۱۱.

۳۰۵۶

مَدحُ التَّغافُلِ

۱۵۳۳۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّ العاقِلَ نِصفُهُ احتِمالٌ. و نِصفُهُ تَغافُلٌ.^۸

۱۵۳۲۸.امام على عليه السلام :ادامه يافتن غفلت، ديده بصيرت را كور مى كند.

۱۵۳۲۹.امام على عليه السلام :زنهار از غفلت و فريب مهلت [عمر] را خوردن؛ زيرا كه غفلت كارها را تباه مى كند.

۱۵۳۳۰.امام على عليه السلام :هر كه نفس خود را حسابرسى كند، سود برد و هر كه از آن غفلت ورزد، زيان بيند.

۱۵۳۳۱.امام على عليه السلام :هر كه از حوادث روزگار غافل شود، دستِ تقديرِ مرگ او را [از خواب غفلت] بيدار كند.

۱۵۳۳۲.امام باقر عليه السلام :از غفلت بپرهيز؛ زيرا كه در آن، قساوت دل است.

۳۰۵۵

در غفلتِ آدمى همين بس

۱۵۳۳۳.امام على عليه السلام :در غفلت آدمى همين بس كه عمر خود را در راه چيزهايى كه او را نجات نمى دهد هدر كند.

۱۵۳۳۴.امام على عليه السلام :در غفلت انسان همين بس كه همّ خود را صرف چيزهاى بيهوده كند.

۳۰۵۶

ستايش تغافل و ناديده گرفتن

۱۵۳۳۵.امام على عليه السلام :خردمند، نصفش تحمل و بردبارى است و نصف ديگرش ناديده گيرى.

1.غرر الحكم : ۵۱۴۶.

2.غرر الحكم : ۲۷۱۷.

3.نهج البلاغة : الحكمة ۲۰۸.

4.غرر الحكم : ۹۱۶۱.

5.بحار الأنوار : ۷۸/۱۶۴/۱.

6.غرر الحكم : ۷۰۷۵.

7.غرر الحكم : ۷۰۷۴.

8.غرر الحكم : ۲۳۷۸.