۳۰۴۸
الغافِلُ غَيرُ مَغفولٍ عَنهُ
۱۵۲۸۹.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :عَجَبٌ لِغافِلٍ و ليسَ بمَغفولٍ عَنهُ. و عَجَبٌ لطالِبِ الدنيا و المَوتُ يَطلُبُهُ. و عَجَبٌ لضاحِكٍ مِلْ ءَ فيهِ و هُو لا يَدرِي أ رَضِيَ اللّه ُ [عَنهُ ]أم سَخِطَ لَهُ !۱
۱۵۲۹۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :عَجِبتُ لِغَفلَةِ ذَوِي الألبابِ عن حُسنِ الارتيادِ، و الاستِعدادِ للمَعادِ.۲
۱۵۲۹۱.عنه عليه السلام :اُوصِيكُم بذِكرِ المَوتِ. و إقلالِ الغَفلَةِ عَنهُ. و كيفَ غَفلَتُكُم عمّا ليسَ يُغفِلُكم ؟ !۳
۱۵۲۹۲.عنه عليه السلام :أ وَ لَستُم تَرَونَ أهلَ الدنيا يُصبِحُونَ و يُمسُونَ على أحوالٍ شَتّى: فَمَيِّتٌ يُبكى. و آخَرُ يُعَزّى،و صَريعٌ مُبتلى، و عائدٌ يَعودُ. و آخَرُ بنفسِهِ يَجُودُ. و طالِبٌ للدنيا و المَوتُ يَطلُبُهُ. و غافِلٌ و ليسَ بمَغفولٍ عَنهُ. و على أثَرِ الماضِي ما يَمضِي الباقِي !۴
۳۰۴۸
از غافل. غفلت نشده است
۱۵۲۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در شگفتم از كسى كه او غافل است و از او غافل نيستند، و در شگفتم از كسى كه در پى دنياست، در صورتى كه مرگ در پى اوست، و در شگفتم از كسى كه دهانش را به خنده مى گشايد در حالى كه نمى داند آيا خدا [ از او ]خشنود است يا ناخشنود.
۱۵۲۹۰.امام على عليه السلام :از غافل بودن خردمندان براى نيكو طلب كردنِ [توشه و ذخيره آخرت ]و آماده شدن براى بازگشتگاه تعجّب مى كنم.
۱۵۲۹۱.امام على عليه السلام :شما را سفارش مى كنم كه به ياد مرگ باشيد و از آن كمتر غفلت ورزيد؛ چگونه از چيزى غفلت مى كنيد كه او از شما غافل نيست؟
۱۵۲۹۲.امام على عليه السلام :آيا مردم دنيا را نمى بينيد كه در طى شب و روز دستخوش احوال گونه گون مى شوند؟ يكى مى ميرد و برايش مى گريند و ديگرى را تسليت مى گويند. يكى بيمار و زمينگير است و ديگرى به عيادتش مى رود. يكى در حال جان كندن است و ديگرى در پى دنياست، حال آن كه مرگ در پى اوست. يكى در غفلت به سر مى برد، حال آن كه از او غافل نيستند و آنچه باقى است در پى آنچه رفته مى رود!
1.الأمالي للمفيد : ۷۵/۹.
2.غرر الحكم : ۶۲۶۳.
3.نهج البلاغة : الخطبة ۱۸۸.
4.نهج البلاغة : الخطبة ۹۹.