۳۰۴۳

التَّحذيرُ مِنَ الاستِغفارِ مَعَ الإصرارِ

۱۵۲۵۱.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :خَيرُ الاستِغفارِ عِندَ اللّه ِ الإقلاعُ و النَّدَمُ.^۱

۱۵۲۵۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الاستِغفارُ مَع الإصرارِ ذُنوبٌ مُجَدَّدَةٌ.^۲

۱۵۲۵۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :المُقيمُ علَى الذَّنبِ و هُو مِنهُ مُستَغفِرٌ كَالمُستَهزئَ.^۳

۱۵۲۵۴.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :المُستَغفِرُ مِن ذَنبٍ و يَفعَلُهُ كَالمُستَهزئَ بربِّهِ.^۴

۱۵۲۵۵.عنه عليه السلام :مَنِ استَغفَرَ بلِسانِهِ و لم يَندَمْ بقَلبِهِ فَقدِ استَهزَأ بنفسِهِ.^۵

(انظر) الذنب : باب ۱۳۸۰. ص التوبة : باب ۴۶۷.

۳۰۴۳

پرهيز از آمرزش خواهى با وجود ادامه دادن به گناه

۱۵۲۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهترين استغفار نزد خدا، ترك گناه و پشيمانى [از آن] است.

۱۵۲۵۲.امام على عليه السلام :آمرزش خواهى[ها] با وجود ادامه دادن به گناه، خود گناهانى تازه اند.

۱۵۲۵۳.امام صادق عليه السلام :كسى كه از گناه استغفار كند و باز به آن ادامه دهد، مانند شخص مسخره كننده است.

۱۵۲۵۴.امام رضا عليه السلام :كسى كه از گناهى استغفار مى كند و باز آن را انجام مى دهد، مانند كسى است كه پروردگارش را ريشخند كند.

۱۵۲۵۵.امام رضا عليه السلام :هر كه به زبانش آمرزش بخواهد و در دلش [از گناه خود ]پشيمان نباشد، خودش را ريشخند كرده است.

1.تنبيه الخواطر : ۲/۱۲۳.

2.تحف العقول : ۲۲۳.

3.بحار الأنوار : ۶/۳۶/۵۴.

4.الكافي : ۲/۵۰۴/۳.

5.بحار الأنوار : ۷۸/۳۵۶/۱۱.