۱۵۰۷۶.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام ( ـ لَمّا مَرَّ بهشامِ بنِ الحَكَمِ و هو يَبِيعُ ال ) : يا هِشامُ. إنّ البَيعَ فِي الظِلِّ غِشٌّ. و إنَّ الغِشَّ لا يَحِلُّ.^۱

۳۰۱۹

التَّحذيرُ مِنَ الغِشِّ

۱۵۰۷۷.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :يا صاحِبَ الطَّعامِ. أسفَلُ هذا مِثلُ أعلاهُ ؟ مَن غَشَّ المُسلمينَ فليسَ مِنهُم.^۲

۱۵۰۷۸.عنه صلى الله عليه و آله :ليسَ مِنّا مَن غَشَّ مُسلِما أو ضَرَّهُ أو ماكَرَهُ.^۳

۱۵۰۷۹.عنه صلى الله عليه و آله :مَن غَشَّ مُسلِما في شِراءٍ أو بَيعٍ فليسَ مِنّا. و يُحشَرُ يومَ القِيامَةِ مَع اليَهودِ ؛ لأنَّهم أغَشُّ الخَلقِ لِلمُسلِمينَ.^۴

۱۵۰۸۰.عنه صلى الله عليه و آله :ليسَ مِنّا مَن غَشَّ مُسلِما.^۵

۱۵۰۸۱.سنن أبي داوود :إنّ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مَرَّ بِرَجُلٍ يَبِيعُ طَعاما. فَسَألَهُ : كيفَ تَبِيعُ ؟ فَأخبَرَهُ. فَاُوحِيَ إلَيهِ أن أدخِلْ يَدَكَ فيهِ. فَأدخَلَ يَدَهُ فيه فإذا هو مَبلولٌ. فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : ليسَ مِنّا مَن غَشَّ.^۶

۱۵۰۷۶.امام كاظم عليه السلام ( ـ چون بر هشام بن حكم كه در سايه (تاريكى) مشغول فر ) فرمود : اى هشام! فروختن كالا در سايه، دغلى است، و دغلى [در معامله] روا نيست.

۳۰۱۹

پرهيز از دغلكارى

۱۵۰۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ به گندم فروشى ـ ) فرمود : اى گندم فروش! آيا زير اين هم مانند روى آن است؟ هر كه با مسلمانان دغلكارى كند، از آنها نيست.

۱۵۰۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از ما نيست كسى كه به مسلمانى غشّ روا دارد يا به او زيان رساند يا به او نيرنگ زند.

۱۵۰۷۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس در خريدن يا فروختن با مسلمانى دغلكارى كند، از ما نيست و روز قيامت با يهود محشور مى شود؛ زيرا يهود دغلكارترين مردم نسبت به مسلمانان هستند.

۱۵۰۸۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از ما نيست كسى كه با مسلمانى دغلكارى كند.

۱۵۰۸۱.سنن أبى داوود :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بر مردى گذشت كه گندم مى فروخت، پرسيد : چند مى فروشى؟ آن مرد قيمت را به حضرت گفت. به پيامبر وحى شد كه دستت را داخل ظرف گندم فرو ببر. حضرت دست خود را در آن فرو برد و دستش مرطوب شد. آنگاه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : از ما نيست كسى كه تقلّب كند.

1.الكافي : ۵/۱۶۰/۶.

2.كنز العمّال : ۹۵۱۲.

3.تحف العقول : ۴۲.

4.الأمالي للصدوق : ۵۱۵/۷۰۷.

5.كتاب من لا يحضره الفقيه : ۳/۲۷۳/۳۹۸۶.

6.سنن أبي داوود : ۳/۲۷۲/۳۴۵۲.