۲۹۲۴
الدَّليلُ الثّاني لإِثباتِ المَعادِ
الكتاب :
يا أَيُّها الناسُ إنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ... ذلِكَ بِأنَّ اللّه َ هُوَ الْحَقُّ وَ أنَّهُ يُحْيي الْمَوْتَى وَ أنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ * وَ أنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فِيها».۱
وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِيَ خَلْقَهُ قالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظامَ وَ هِيَ رَمِيمٌ * قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أنْشَأها أوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ».۲
أ يَحْسَبُ الاْءنْسانُ أنْ يُتْرَكَ سُدىً * أ لَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَى * ثُمَّ كانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى * فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الاُنْثَى * أ لَيْسَ ذلِكَ بِقادِرٍ عَلَى أنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى».۳
فَلْيَنْظُرِ الاْءنْسانُ مِمَّ خُلِقَ * خُلِقَ مِنْ ماءٍ دافِقٍ * يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ * إنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقادِرٌ».۴
قُلْ أمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ وَ أقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَ ادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ كَما بَدَأكُمْ تَعُودُونَ».۵
۲۹۲۴
دليل دوم براى اثبات معاد
قرآن :
«اى مردم! اگر در روز رستاخيز ترديد داريد، ما شما را از خاكى آفريديم، سپس از نطفه اى... آن از اين روست كه خدا حق است و او مردگان را زنده مى سازد و او بر هر كارى تواناست. و همانا قيامت آمدنى است، شكى در آن نيست».
«براى ما مثلى زد و حال آن كه آفرينش خود را از ياد برد. او گفت : چه كسى اين استخوانهاى پوسيده را زنده مى كند؟ بگو : همان كسى آنها را زنده مى كند كه در آغاز بيافريدشان و او به هر آفرينشى داناست».
«آيا انسان مى پندارد كه به حال خود رها شده است؟ آيا او نطفه اى از منى كه در رحمى ريخته شده نبوده است ؟ و سپس لخته اى خون شد و آن گاه به اندامى درست بيافريدش. و از او دو جفت نر و ماده قرار داد. آيا او قادر نيست كه مردگان را زنده سازد؟».
«انسان بنگرد كه از چه آفريده شده است. از آبى جهنده آفريده شده است، كه از ميان پشت و سينه ها بيرون مى آيد. خدا به بازگردانيدن او تواناست».
«بگو : پروردگار من به عدل فرمان داده است و به هنگام هر نماز رو به جانب او داريد و او را با ايمان خالص بخوانيد. همچنان كه شما را آفريد باز مى گرديد».
1.الحجّ : ۵ ـ ۷.
2.يس : ۷۸. ۷۹.
3.القيامة : ۳۶ ـ ۴۰.
4.الطارق : ۵ ـ ۸.
5.الأعراف : ۲۹.