۲۹۲۲
أسماءُ القِيامَةِ
الكتاب :
لا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيامَةِ».۱
وَ ما خَلَقْنا السَّماواتِ وَ الْأرْضَ وَ ما بَيْنَهُما إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ السَّاعَةَ لاَتِيَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الجَمِيلَ».۲
إنّ فِي ذلِكَ لاَيَةً لِمَنْ خافَ عَذابَ الاْخِرَةِ ذلِكَ يَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِكَ يَوْمٌ مَشْهُودٌ».۳
يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذلِكَ يَوْمُ التَّغابُنِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللّه ِ وَ يَعْمَلْ صالِحا يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئاتِهِ وَ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِها الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَدا ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ».۴
وَ الْيَوْمِ الْمَوْعُودِ * وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ».۵
رَفِيعُ الدَّرَجاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أمْرِهِ عَلَى مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ لِيُنْذِرَ يَوْمَ التَّلاقِ».۶
وَ يا قَوْمِ إِنَّي أَخافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنادِ».۷
يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَلِيفَةً في الْأرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبِيلِ اللّه ِ إنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللّه ِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الحِسابِ».۸
۲۹۲۲
نامهاى رستاخيز
قرآن :
«سوگند مى خورم به روز قيامت».
«ما آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آنهاست جز به حق نيافريديم و همانا ساعت آمدنى است. پس گذشت كن گذشتى نيكو».
«در اينها براى كسانى كه از عذاب آخرت بيمناكند عبرتى است، آن روزى است كه مردم [همه در آن ]حاضر مى شوند و آن روزى است كه مردم در آن حاضر آورده مى شوند».
«روزى كه همه شما را براى روز گرد آمدن، گرد آورد. آن روز روزِ حسرت [خوردن ]است و هر كه به خدا ايمان آورده و كار شايسته كرده باشد، گناهانش را فرو پوشاند و او را به بهشتهايى كه در آن نهرها روان است، داخل كند. آن جا جاودانه خواهد بود. اين است پيروزى و كاميابى بزرگ».
«و سوگند به روز موعود. و سوگند به شاهد و مشهود».
«فرا برنده درجات، صاحب عرش كه بر هر يك از بندگانش كه خواهد به فرمان خود وحى مى فرستد، تا مردم را از روز ملاقات بترساند».
«اى قوم من! من براى شما از روزى كه يكديگر را به فرياد بخوانيد بيمناكم».
«اى داوود! ما تو را در زمين جانشين قرار داديم.پس در ميان مردم به حق داورى كن و از ميل و خواهش خود پيروى مكن كه تو را از راه خدا منحرف سازد. آنان كه از راه خدا منحرف شوند، بدان سبب كه روز حساب را از ياد برده اند، به عذابى شديد گرفتار شوند».
1.القيامة : ۱.
2.الحِجْر : ۸۵.
3.هود : ۱۰۳.
4.التغابن : ۹.
5.البروج : ۲. ۳.
6.غافر : ۱۵.
7.غافر : ۳۲.
8.ص : ۲۶.