(انظر) الصدق : باب ۲۱۶۶.

۲۱۰۳

الشُّهرَةُ المَذمومَةُ

۹۹۸۷.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :بِحَسْبِ المَرءِ مِن الشَّرِّ ـ إلاّ مَن عَصَمَهُ اللّه ُ مِن السُّوءِ ـ أن يُشِيرَ الناسُ إلَيهِ بالأصابِعِ في دِينِهِ و دُنياهُ.^۱

۹۹۸۸.كنز العمّال عن عِمرانَ بنِ حصينٍ عن رسولِ اللّه ِكَفى بِالمَرءِ مِن الإثمِ أن يُشارَ إلَيهِ بالأصابِعِ. قالوا : يا رسولَ اللّه ِ. و إن كانَ خَيرا ؟ قالَ : و إن كانَ خَيرا فهُو شَرٌّ لَهُ. إلاّ مَن رَحِمَهُ اللّه ُ. و إن كانَ شرّا فهُو شَرٌّ.^۲

۹۹۸۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ( ـ في صفةِ المؤمنِ ـ ) : يَكرَهُ الرِّفعَةَ و لا يُحِبُّ السُّمعَةَ.^۳

۹۹۹۰.عنه عليه السلام :مَن أحَبَّ رِفعَةَ الدُّنيا و الآخِرَةِ فَلْيَمقُتْ في الدُّنيَا الرِّفعَةَ.^۴

۲۱۰۳

شهرت نكوهيده

۹۹۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آدمى را همين شرّ بس كه در دين و دنيايش انگشت نماى خلق شود ؛ مگر كسى كه خداوند از بدى نگاهش دارد.

۹۹۸۸.كنز العمّال ( ـ به نقل از عمران بن حصين ـ ) : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود :آدمى را همين گناه بس كه انگشت نما شود. [اصحاب ]عرض كردند : اى رسول خدا ! اگر چه به خوبى و خوشنامى باشد؟ فرمود : اگر به خوبى باشد، باز براى او شرّ است. مگر آن كه خدا به او رحم كند و اگر به بدى باشد. بدتر است.

۹۹۸۹.امام على عليه السلام ( ـ در بيان اوصاف مؤمن ـ ) فرمود : بزرگى و رفعت را ناخوش دارد و انگشت نما شدن را دوست نمى دارد.

۹۹۹۰.امام على عليه السلام :هركه رفعت در دنيا و آخرت را دوست دارد. بايد رفعتِ در دنيا را دشمن داشته باشد.

1.. شرح نهج البلاغة : ۲/۱۸۱.

2.كنز العمّال : ۵۹۴۹.

3.. بحار الأنوار : ۷۸/۷۳/۴۱.

4.غرر الحكم : ۸۸۶۸.