۱۱۶۰۰.كنز العمّال عن عائشةِ :ما رَأيتُ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مِن ظُلامَةٍ ظُلِمَها قَطُّ إلاّ أن يُنتَهَكَ مِن مَحارِمِ اللّه ِ شَيءٌ، فإذا انتُهِكَ مِن مَحارِمِ اللّه ِ شَيءٌ كانَ أشَدَّهُم في ذلكَ.^۱

۲۴۲۸

الانتِقامُ مِنَ الظَّالِمِ

الكتاب :

(وَ الَّذِينَ إِذا أَصابَهُمُ البَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ).^۲

الحديث :

۱۱۶۰۱.عيسى عليه السلام :بحقٍّ أقولُ لكُم : إنَّ الحَريقَ لَيَقَعُ في البَيتِ الواحِدِ فلا يَزالُ يَنتَقِلُ مِن بَيتٍ إلى بَيتٍ حتّى تَحتَرِقَ بُيوتٌ كثيرَةٌ، إلاّ أن يُستَدرَكَ البَيتُ الأوَّلُ فَيُهدَمَ مِن قَواعِدِهِ فلا تَجِدَ فيهِ النارُ مَحَلاًّ، و كذلكَ الظَّالِمُ الأوَّلُ لو اُخِذَ على يَدَيهِ لَم يُوجَدْ مِن بَعدِهِ إمامٌ ظالِمٌ فَيَأتَمُّونَ بهِ ( فَيُؤْتَمُّ بهِ ). كما لَو لَم تَجِدِ النارُ في البَيتِ الأوَّلِ خَشَبا و ألواحا لَم تُحرِقْ شيئا.^۳

۱۱۶۰۰.كنز العمّال ( ـ به نقل از عايشه ـ ) : هرگز نديدم رسول خدا صلى الله عليه و آله از ظلمى كه به او شده است انتقام بگيرد. مگر آن گاه كه چيزى از حرمتهاى خدا هتك مى شد ؛ و همين كه هتك حرمتى از حرمتهاى الهى مى شد. از همه سختگيرتر بود.

۲۴۲۸

انتقام گرفتن از ستمگر

قرآن :

«و كسانى كه چون به ايشان ستم رسد. انتقام مى گيرند».

حديث :

۱۱۶۰۱.عيسى عليه السلام :حقيقت را به شما مى گويم ؛ اگر اتاقى آتش بگيرد. آن آتش پيوسته از اتاقى به اتاق ديگر سرايت مى كند تا جايى كه اتاقهاى بسيارى مى سوزد. مگر اين كه همان نخستين اتاق را دريابند و آن را از بيخ و بن براندازند. كه در اين صورت جايى براى آتش نخواهد ماند. چنين است ستمگرِ نخست. كه اگر جلو دستش گرفته شَود. ديگر بعد از او پيشواى ستمگرى پيدا نخواهد شد كه ديگران از او پيروى كنند. چونان كه اگر آتش در اولين خانه. چوب و تخته اى نيابد چيزى را نمى سوزاند.

1.كنز العمّال : ۱۸۷۱۶.

2.الشورى : ۳۹.

3.بحار الأنوار : ۱۴/۳۰۸/۱۷.